କୃଷକ

        

ଆଷାଢ଼ ପରେ କେତେ ଯେ ଆଷାଢ଼

ଶ୍ରାବଣ ପରେ କେତେ ଯେ ଶ୍ରାବଣ

ଆସୁଛି ଯାଉଛି କୃଷକ ଜୀବନେ ଜାଣ

ଦୁଃଖ ପସରା ହୋଇଛି ତାଙ୍କ କାରଣ।।

ଶ୍ରାବଣ ବରଷା ଚାଷୀର ଭରସା

ବରଷକ ପାଇଁ ରଖଇ ଆଶା

ଅମାର ପୁରିବ ସଂସାର ହସିବ

ମନେ ମନେ ଭାବିଥାଏ ଯେ ଚଷା।।

କାହିଁ କେତେ କାଳୁ କୃଷକ ଭାଇନା

ବିଶ୍ବାସର ବୋଝସବୁ ମୁଣ୍ଡରେ ଲଦିଛି

ଜୀବନର ରହସ୍ୟ କୁ ଦେହରେ ଧରିଛି

ଖରା ଛାଇର ଲୁଚ କାଳି ଖେଳେ

ବିଶ୍ବାସ ଓ ଭରସା କୁ ପାଥେୟ କରିଛି।।

ଅହରହ ମୁଣ୍ଡଝାଳ ତୁଣ୍ଡରେ ମାରୁଛି

ଟିକିଏ ହସଖୁସିରେ ବଂଚିବାକୁ ଚାହୁଁଛି

ମଣିଷ ପାଇଁ ସେ ଶସ୍ୟ ଅମଳ କରୁଛି

ଚାଷକ୍ଷେତ ହସିବ ବୋଲି ଲଙ୍ଗଳ ଧରିଛି।।

ପ୍ରକୃତିର କୋଳେ ହଳଲଙ୍ଗଳ ଧରିଛି

ଅପେକ୍ଷାରତ ସେହି ବରଷାର ଧାରାକୁ

ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସର ସହ ମାଟି ମାଆର ବକ୍ଷଚିରି

ଦେଶ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଡ କରୁଛି।।

ଚାଷ କୃଷକର ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ

ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ ଅଟକିଲେ ତାହା ମୃତ୍ୟୁ ସମାନ

କୃଷକ ହସରେ ଦୁନିଆଟା ହସେ

ଚାଷ ଅଛି ଯାହାର କେତେ ଖୁସି ତାହାର

ସିଏ ସିନା ଯୋଗାଏ ଦୁନିଆକୁ ଆହାର।।

କୃଷକର ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଆମ ପାଇଁ ସମ୍ପଦ

କୃଷକ ବଞ୍ଚିଲେ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବ 

କୃଷକ ଆମର ବିଶ୍ୱାସର ବନ୍ଧୁ

ତେବେ ତ ଆସିବ ସଂସାରେ ଆନନ୍ଦ ।।