କନ୍ୟା ଭୃଣ

ରଜନୀକାନ୍ତ ପାଢ଼ୀ

ମା’, ତୁ ଏଡିକି ଶକ୍ତିହୀନ,

ଅପାରଗ, ହେଇଗଲୁ କେମିତି ?

ମୋତେ ନଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ-

ଚାଲିଥିବା ଚକ୍ରାନ୍ତକୁ

ରୋକୀ ପାରିଲୁନି ତୁ ?

ତୋ ଗର୍ଭରେ ଥାଇ ମୁଁ

ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିଥିଲି, ଭୂମିଷ୍ଟ ପରେ

ମା’ ବୋଲି ଡାକିଥାନ୍ତି ତୋତେ

ତୋ ଥନରୁ ପାଇଥାନ୍ତି ଅମୃତ, କିନ୍ତୁ-

ଏ କ’ଣ ହେଲା ମାଆ !

ଏଡେ ଶକ୍ତିହୀନ ହୋଇ ପଡିଲୁ ତୁ,

ହାର ମାନିଗଲୁ ଯହ୍ଲାଦର ଯାତନାରେ !

ଅସହ୍ୟ ଯାତନା ଭୋଗିଲି ମୁଁ ତୋ ଗର୍ଭରେ

ତୁ ବି ଭୋଗିଛୁ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଛି l

ଏବେ ନଷ୍ଟ ଭୃଣ ମୁଁ l

ବାହାରି ଆସିଛି ତୋ ପେଟରୁ,

ଅଳିଆ ଗଦାକୁ l

କନ୍ୟା ଭୃଣ ମୁଁ କ’ଣ ଅବୈଧ ଥିଲି କି ମା ?

କ’ଣ ଅନାବଶ୍ୟକ ଥିଲି ମୁଁ ?

ଜୀବନରେ ମୋର କ’ଣ ଅଧିକାର ନ ଥିଲା ?

ମୁଁ ନାରୀ, ଆଇନ ମୋ ପାଇଁ ପଙ୍ଗୁ ହୋଇଛି,

ସେଇ ପୁଙ୍ଗବ ମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ଶିକ୍ଷା ଦେବୀ ମା’ l

ଆଉ ଡେରି ନାହିଁ ସେଦିନ l

ପୂର୍ବ ଆକାଶରେ ଡିସିଲାଣି ବିପ୍ଳବର ରଙ୍ଗ l

ସେ ଦିନ ଆସୁଛି l

ସେ ଦିନ ଶୀଘ୍ର ଆସୁଛି l