କଲମ ମୁନ

ଆଖିର ଲୁହକୁ, ଯେବେ ମୁଁ ପିଇଛି, 

କଲମ ମୁନରୁ, କବିତା ଝରିଛି । 

ବିରହ ନିଆଁରେ, ଯେବେ ମୁଁ ଜଳିଛି, 

କଲମ ମୁନରୁ, କବିତା ଝରିଛି ।

ଜୀବନ ବାଟରେ, ଚାଲୁଥିଲା ବେଳେ, 

ଅନ୍ୟାୟ ବିରୁଦ୍ଧେ ଲଢୁଥିଲା ବେଳେ, 

ଅନ୍ଧାରକୁ ଦେଖି, ଯେବେ ମୁଁ ଡରିଛି, 

କଲମ ମୁନରୁ, କବିତା ଝରିଛି ।

ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାର, ମାନେ ତ ଜୀବନ, 

ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବିନା କି, ରହିବ ଜୀବନ, 

ଇଚ୍ଛା ଯେବେ ମନ, ଭିତରେ ମରିଛି, 

କଲମ ମୁନରୁ, କବିତା ଝରିଛି ।

କାଗଜ କଲମ, ଭାଷା ସାହିତ୍ୟରେ, 

କବିଙ୍କ ମେଳରେ, କବିତା ଆସରେ, 

ଲୁହ ପୋଛି ଯେବେ, ହସି ମୁଁ ପାରିଛି, 

କଲମ    ମୁନରୁ,   କବିତା   ଝରିଛି ।