କଳ୍ପନା ଚାୱଲା

ମହାକାଶେ ଯାଇ ମହା ଶୂନ୍ୟତାରେ

       କି କାରଣେ ଗଲ ହଜି,

ଏବେ ବି ତୁମର ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତିକୁ

       ଧରଣୀ ଚାଲିଛି ଖୋଜି |

କଳ୍ପନା ଚାୱଲା ନାମ ଥିଲା ତୁମ

      କଳପନା ଅସୁମାରୀ,

ଭାରତ ମାତାର କୋଳରେ ଜନମି

      ଥିଲ କନ୍ୟା ସୁକୁମାରୀ |

ବନାରସୀଲାଲ ପିତା ଥିଲେ ତୁମ

      ମାତାଙ୍କ ନାମ ସଂଝ୍ୟୋତି,

ହରିଆଣା ରାଜ୍ୟ କରନାଲ ଅଟେ

      ଜନମ ସ୍ଥାନର ମାଟି |

ଉଣେଇଶି ଶହ ବାସଠି ମସିହା

      ମାର୍ଚ୍ଚ ସତର ତାରିଖ,

ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲ ଏ ଧରା ଧାମରେ

      ହେବାକୁ କୀର୍ତ୍ତି ମୟୂଖ |

ପିଲାଟି ଦିନରୁ ଅତୀବ ମେଧାବୀ

     ଅଧ୍ୟାୟନେ ସଦା ରତ,

ଆକାଶେ ଉଡିବା ଆଶା ଭରି ମନେ

     ଖୋଜୁଥିଲ ଭବିଷ୍ୟତ |

ଏରୋନେଟିକାଲ ଇଞ୍ଜିନିଅରିଙ୍ଗ

     ସ୍ନାତ୍ତକ ସାରି ଭାରତେ,

ସ୍ନାତ୍ତକୋତ୍ତର ର ଶିକ୍ଷାପାଇଁ ଗଲ

     ଆମେରିକା ମହାଦେଶେ |

ଶିକ୍ଷା ସମାପନେ ନାସା ରେ ନିଯୁକ୍ତ

     ହେଲ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭାବେ,

ନିଜ ବିଜ୍ଞତାରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ କୃତିତ୍ୱରେ

     ହୋଇନାହଁ ପଛ କେବେ,|

ଶତାବ୍ଦୀର ନାମ ଉଣେଇଶି ଶହ

     ଶତାନବେ ହୋଇଥିଲା,

ନଭେମ୍ବର ମାସ ଉଣେଇଶି ତିଥି

     ପ୍ରଥମ ଉଡାଣ ହେଲା |

 ଦୁଇ ହଜାର ର ତିନି ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ

     ଶେଷ ଯାତ୍ରା ମହାକାଶେ,

ଏକା ତ ନଥିଲ ସହକର୍ମୀ ମାନେ

     ରହିଥିଲେ ତୁମ ସାଥେ |

ଏକତ୍ରିଶ ଦିନ ଚଉଦ ଘଣ୍ଟା ଓ

     ଶତାବନ ମିନିଟ ଯେ,

ସମୟ ବିତିଲା ପରେ ମହାକାଶେ

     ଖୁସିରେ ଫେରିଲ ନିଜେ |

ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନର ବେଳା ଯେ ଅଶୁଭ

     ଛୁଇଁବା ପୂର୍ବରୁ ମାଟି,

ମହାକାଶ ଯାନ ସାଥେ ଜଳିଗଲ

     ଜଳିଗଲେ ସବୁ ସାଥି |

ତୁମେ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ମହିଳା

     ଯାଇଥିଲ ମହାକାଶେ,

ତୁମରି ମରଣେ ଅଶ୍ରୁ ବନ୍ୟା ଯେ

    ବହିଥିଲା ଏ ଭାରତେ |

ବିଭା ହୋଇଥିଲ ମି.ଜନ ପିଅର 

    ହାରିସନଙ୍କୁ ପ୍ରେମରେ,

ଚାଲିଗଲ ତୁମେ ନକରି ସଂସାର

    ଏକା କରି ସଂସାରରେ |

ଦୁଇ ହଜାର ର ତିନି ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦର

    ଫେବୃଆରୀ ପହିଲା ଯେ,

ତୁମ ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ ଦିବସ

    ଶୋଇଗଲ ମୃତ୍ୟୁ ଶେଯେ |

ତୁମେ ଭାରତର ଜଣେ ବୀରାଙ୍ଗନା

    ଝୁରୁଛି ଏ ଦେଶ ମାଟି,

ତୁମ ନାମେ ସୃଷ୍ଟି କେତେ ଅନୁଷ୍ଠାନ

    ଚିରନ୍ତନ ତୁମ କୀର୍ତ୍ତି |