କଳ୍ଫନା ବିଳାସ

ରୋଚନ ଥିଲେ ବି  ଲୋଚନ ନପୂରେ

ଚନ୍ଦ୍ରମୁଖେ ଅବଲୋକି

ସୁରଙ୍ଗ ଚେହେରା  କୁରଙ୍ଗ-ମାନସେ

ପାରିନି ଏଯାଏଁ ରୋକି ।

ସସୀମ ହୃଦୟେ  ଅସୀମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ପାରନ୍ତି କେମନ୍ତେ ଭରି

ରୂପର ମଦିରା    କୂପର ପାଶେ ବି

ତୃଷ୍ଣା ମୋ' ଯାଇନି ମରି ।

ସଂସାର ବିଷୟ    ଅସାର ଯେମିତି

ବିରହେ ହୁଅଇ ପ୍ରତେ

ଉର୍ବର ମଥା ମୋ'    ପୂର୍ବର କଥାକୁ

ପାସୋରି ପାରେନି ସତେ ।

କାସାର ଥିଲେ ବି    ଆଶାର କଳସ

ସଲିଳେ ଆଉ କି ପୂରେ

ରଜନୀ ବିତେନା  ସଜ

Advertisement

ନୀ ଗୋ ଆସ

ଆଶ୍ଳେଷି ନେବାକୁ ଉରେ ।

ବିହାର ଆଗରୁ     ସିଂହାର କରିବ

ଥିବି ଯେବେ ଅନିଷାରେ

ଶର୍ବରୀ ଯାପନେ    କବରୀ ଫିଟାଇ

ଆସିବ କି ଅଭିସାରେ ?

ବିବାହ ବନ୍ଧନ     ନିର୍ବାହ ହୁଅନ୍ତେ

ରହନ୍ତା କି ପ୍ରତିବନ୍ଧ

ବିହିତ ସଂସ୍ପର୍ଶେ     ନିହିତ ହୁଅନ୍ତା

ଶବ୍ଦ ରୂପ ରସ ଗନ୍ଧ ।

କାମିନୀ ତନୁରେ   ଦାମିନୀ ଖେଳନ୍ତା

ଯାମିନୀଗନ୍ଧା-ସୁମନେ

ଅଧୀରା ଅଧର     ମଦିରା ପରଶେ

ଉଲ୍ଲାସ ଭରନ୍ତା ପ୍ରାଣେ ।