କିଣି କି ପାରିବା ସୁଖ ଶରଧା

ସମ୍ପର୍କ ଡୋରରେ ବନ୍ଧା ଏ ଜଗତ

ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ଅନନ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି

ବିଞ୍ଚି ଦେଲେ ସିନା ଅମୀୟ ପରଶ

ସଭିଏଁ ପାରିବେ ତିଷ୍ଟି 

ଯେବେ ଥିବ ବକ୍ରଦୃଷ୍ଟି

ନ ପାଇ ଜୀବନେ ସୁଖର ସମ୍ଭାର

ନ ପାରିବେ କେହି ଉଠି ।

ନର ପଶୁପକ୍ଷୀ କୀଟ ତରୁଲତା

ସକଳ ଦେହେ ଈଶ୍ବର

କରିଥାନ୍ତି ବାସ ରୂପ ଭିନ୍ନ ମାତ୍ର

ବୁଝଇ ଯାହା ଅନ୍ତର

ଜିଣି ହୃଦୟ ଅପର

କରେନାହିଁ ହେଳା ଶରଧା ଅମୃତ

ପିଆଇବାକୁ ଅପାର ।

ରାଗ କ୍ରୋଧ ହିଂସା ଈର୍ଷାକୁ ଧରି କେ

ଫୁଟାଇପାରେ କି ହସ

ଧନ ଅର୍ଥ ବଳେ ହୃଦୟ କି ଜୟ

କରିପାରେ ଏ ମଣିଷ ?

ଗରବ ଦମ୍ଭର ବଶ

ନିଜ ସୁପଥକୁ ନିଜ କରି ରୋଧ

ଡାକି ଆଣେ ସର୍ବନାଶ ।

ଏସବୁକୁ ମିତ ଜୀବନ ସହିତ

ଯେବେ ଥିବ ଚିରଦିନ

କିଣି ପାରିବା କି ସୁଖ ଶରଧାକୁ

କେ କି ପଚାରଇ ମନ

ଆମେ ଯେଣୁ ଜ୍ଞାନହୀନ

ଅଜ୍ଞାନ ତମସା ନଦେଖାଇ ଦିଶା

କରୁଥିବ ମୋହାଚ୍ଛନ୍ନ ।