ଖୁସି

କର୍ମତତ୍ପର ଜୀବନ 

ବ୍ୟସ୍ତତା ବହୁଳ ସମୟ 

ଜୀବନର ଏଇ ଲମ୍ବା ଦୋୖଡରେ 

ନିଃଶେଷ ରେ ଯିଏ ବଳି ପଡ଼ିଯାଏ 

ନାମଟି ତା'ର ଖୁସି |

ଗୋଟେ ଶବ୍ଦ ଦୁଇ ଅକ୍ଷର 

କେଡେ ସୁନ୍ଦର ଓ ମଧୁର 

କେତେ ଗହନ ତା'ର ପରିଭାଷା 

ତଥାପି ଲାଗୁନି କାମରେ 

ହରାଇଛି ସେହୁ ଆଶା |

ପ୍ରତିଯୋଗୀତା ସଭ୍ୟତା ଓ 

ବଡପଣିଆ ନାଁ ରେ 

ମଣିଷ ଧାଇଁଛି ଧାଇଁଛି 

ଗୋଟେଇବାକୁ ସୁଖ ସମ୍ମାନ

ତଥାପି ଫିଟୁନି ବୁଦ୍ଧି 

ଏହା କଣ ଖୁସି ସମାନ! |

ଖୁସି ସେ ତ' କଅଁଳ ଶିଶୁ ର 

କୁଆଁକୁଆଁ କାନ୍ଦ 

ମାଆ ର ଆକଟ 

ବାପା ଙ୍କ ନାଲି ଆଖି

ପୁଣି ବୃଦ୍ଧ ଙ୍କ ସ୍ନେହ |

ଖୁସି! ସେ ତ' କୁଆଁରୀ ମନର

ଲହରୀ ମାରୁଥିବା ସ୍ବପ୍ନ 

ନବବଧୂ ପାଉଁଜି ର 

ରୁଣୁଝୁଣୁ ସ୍ଵନ କେବେ ଅବା

ଧୂଳିଆ ଗାଉଁଲି ଶିଶୁର 

ସରଳ ଆଖିର ଚାହାଣୀ

ଅବା ଯୁବ ବୟସରେ 

ତାସ ଖଟି ର ମଜା |

ହାଏ ରେ ବିଧାତା!

ଯାହା ଦେଲୁ ଦେଲୁ, 

ମଣିଷକୁ ଟଙ୍କା ପଇସାରେ 

ଆଗକୁ ବଢିବାର ସୁଯୋଗ ଦେଇ 

ଖୁସି ଟିକୁ ତୁ, ଛଡେଇ ନେଲୁ! |