କହୁଛି ଓ କହୁଥିବି

କହୁଛି ମୁଁ କହୁଥିବି.......!!!

ତୁ ଭାବିଥ୍‌ଲୁ ମୁଁ ମରିଗଲେ ତୁ, ପାଇବୁ ଅନେକ ଶାନ୍ତି

ଯେତେ ସବୁ ଅପ କର୍ମ କରିଥିଲୁ ସେଥ୍‌ରୁ ମିଳିବ ମୁକ୍ତି ?

ମହାଦେବଙ୍କ ଠୁ ବର ନେଇ ସାରି ହୋଇଗଲୁ ଭଷ୍ମାସୁର ।

ହେଲେ ତୁ ଜାଣିନୁ ସେହି ଶଙ୍କରଙ୍କ ସହାୟ ଶ୍ରୀଲକ୍ଷ୍ମୀଧର ॥

ସତେ ମୁଁ କେମିତି ଜାଣି ପାରିଲିନି ତୁ ବିଷ କନ୍ୟା ବୋଲି ?

ଅମୃତର ହସ ଅଳ୍ପ ହସି ମୋତେ ନେଲୁ ତୁ ଆପଣା କରି ॥

ତୋର ପରିଚୟ ପାଇଲା ବେଳକୁ ସବୁ ହରେଇ ସାରିଛି,

ଅମେଘ ଅସ୍ତ୍ର କୁ ଦେଇଦେଲା ପରେ ମୋ ଶକତିକୁ ମୁଁ ଖୋଜୁଛି ॥

ତୋର ଛଳନାର ମାୟାଜାଲକୁ ମୁଁ ଭେଦକରି ପାରିଲିନି,

ମାୟାବିନୀ ବୋଲି କେମିତି ଜାଣିବି ତୁ ଥିଲୁ ଏକ କୁହୁକିନି ?

କୁହୁକ ମନ୍ତ୍ରରେ ମୋତେ ବସ କରି ଦିନରେ କରିଲୁ ମେଣ୍ଢା,

ମୋ ଦ୍ବାରା ଯେତେକ ପାପ କରାଇଲୁ ରାତିରେ କରିକି ଭେଣ୍ଢା ||

ଆଘାତ ପାଇବା ଅଭିଷାପ ନୁହେଁ ମୋର କରମର ଫଳ ଏହି,

ଆଜି ମୁଁ ନାଚୁଛି ତୋ ହାତରେ ସତେ ହୋଇ ସାରିଛି କଣ୍ଢେଇ ॥

ମୁଁ ପାପି ହେବି ତୁ ପୂଣ୍ୟାତ୍ମା ହେବୁ ତୋ ବିବେକ କହିବ ତୋତେ,

ମରି ସାରିଛି ମୁଁ ଆଉ କି ମାରିବୁ ବୋଧେ ତୁ ଅମର ପାଇଛୁ ସତେ ॥

ଏମିତି ଚାଲୁଛି ଚାଲୁଥିବ ସତେ ଯୁଗରୁ ଯୁଗାନ୍ତ ଯାଏଁ,

ମୁଁ ମଲାପରେ ମୋ ଶବ କେବଳ କୁହୁଛି କହିବ ହାଏ, କହୁଛି କହିବ ହାଏ !!