କହଲୋ ଶେଫାଳୀ କହ

କହଲୋ ଶେଫାଳୀ କହ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ପଡ଼ିଛୁ ତୁ ଶୋଇ

ଭଲ ନାହିଁ କି ତୋ ଦେହ ।

କେଡ଼େ ମନୋହର ତୋ ରୂପ ଲାବଣ୍ୟ

ଶ୍ୱେତ ଲୋହିତରେ ଭରା

କେଉଁ ବିନ୍ଧାଣି ସେ ଗଢ଼ିଦେଲା ତୋତେ

ଦେଖି ହୁଏ ଆତ୍ମହରା

ବସୁଛୁ ତୁ ମହମହ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ।

ସୁଦୀର୍ଘ ସମୟ ବଞ୍ଚି ରହି କେହି

ଜଗତେ ହୋଇନି ବଡ଼

ନିମିଷକ ପାଇଁ ଅସି ଏ ଧରାରେ

ଜିଣୁ ତୁ ହୃଦୟ ଗଡ଼

ତୁ ପରା ଅପରାଜେୟ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ।

ଶରତ ସୁଷମା କରେ ଆନମନା

ଫୁଲେ ଫୁଲେ ଭରି ଧରା

ତୋର ଅବଦାନ କରିଛି ମହାନ

ନିୟତି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପରା

ଧନ୍ୟ ତୋ ଜନମ ଧନ୍ୟ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ।

ଶେଫାଳୀ ଶେଜରେ ସୂରୁଜ ଉଇଁଲେ

ସୁନେଲି କିରଣ ଢାଳି

ଶତ ଗୁଣ ହୁଏ ସ୍ବର୍ଗୀୟ ସୁଷମା

କିଏ ବା ପାରିବ କଳି

ଲଗାଇ ଦେଇଛୁ ମୋହ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ।

ତୋ ପ୍ରେମରେ ପଡ଼ି ପ୍ରଜାପତି ଭଳି

ଲେଖନ୍ତି କବିତା କବି

ରଙ୍ଗ ତୁଳି ଧରି ଶ୍ୱେତ କାନଭାସରେ 

ଚିତ୍ରକର ଆଙ୍କେ ଛବି

ଏଡ଼େ ତୁହି ମହନୀୟ

କେଉଁ ଅଭିମାନେ ।