କେବେ ପଡିବିନି ନଇଁ

ଆଗକୁ ଆଗକୁ ଚାଲିଛି ମୁଁ ବାଟ

ହେଲେ ବାଟ ସରୁନାହିଁ

ସ୍ନେହ ମମତାର ପସରା ବାଣ୍ଟୁଛି

ଖାଲି ଟିକେ ଆତ୍ମୀୟତା ପାଇଁ ।

ହାରିବା କେବେ ମୁଁ ଶିଖିନି ଜୀବନେ

ମୁଁ ଜିତିବାକୁ ଭଲ ପାଏ

ମୋ ସ୍ନେହ ବଦଳରେ କେହିଯଦି ମୋତେ

ପ୍ରତାରଣା କରେ ,,,

ସେଥିରେ ମୋ କି ଅବା ଯାଏ ।

ସ୍ୱାଭିମାନ ମୋର ଆଶା ବାଡିଟିଏ

ପାଏ ମୁଁ ସେଥିରୁ ତୃପ୍ତି

ବଞ୍ଚିବାର ସୂକ୍ଷ୍ମ କୌଶଳ ଟିକିଏ

ମୋତେ ଶିଖାଏ ସେ ନିତି ।

ମନଟା ମୋ ପାଇଁ ବିଶାଳ ଆକାଶ

ରୁହେ ମୁଁ ସେଠି ବିଭୋର

ଅହଙ୍କାର କିମ୍ବା ଔଦ୍ଧତ୍ୟ ପଣିଆ

କେବ ଛୁଇଁନି ମନକୁ ମୋର ।

ଛୋଟ ପିଲା ସହ ଛୋଟ ହୋଇଯାଏ

ମନ ଖୋଲି ହୁଏ କଥା

ବନ୍ଧୁଙ୍କ ସାଥିରେ ବାଣ୍ଟେ ସୁଖ ଦୁଃଖ

କୁହେ ମରମ ତଳର ବ୍ୟଥା ।

ପଚାଶ ବସନ୍ତ ଛୁଇଁ ସାରିଲିଣି

ତଥାପି ମୁଁ ଥକି ନାହିଁ

ଚାଲୁଥିବି ସଦା ସତ୍ୟର ପଥରେ

କେବେ ପଡିବିନି ନଇଁ ।