କେବେ ମୋତେ ଖୋଜିବନି

ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହା ଦେଖିଥିଲି

ହଜି ଗଲା ଗ୍ରହ ଚଳନର କୁଟ ଚକ୍ରାନ୍ତରେ,

ଏବେ ଯାହା କିଛି ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲି

ତାକୁ ହିଁ ଦେଖୁଛି ନିତି ମୋର ମିଛ ସପନରେ । 

ଗୋଟି ଗୋଟି ଆଶାବାଡି

ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଲେଙ୍ଗଡ଼ା ପାଦରେ,

ଏବେ ବିନା କିଛି ସାହାରାରେ

ଚାଲିବା ପଡ଼ି ଗଲାଣି ମୋର ନିତି ଅଭ୍ୟାସରେ । 

ଅନ୍ଧାର ସବୁ ରୁଷିଯାନ୍ତି

ଅଗଣାରେ ଝୁଲିଥବା ଆଲୋକମାଳାର ରୋଷଣୀ ଚମକରେ,

ବେଶ ଆପଣାର ହୋଇ

କିଛି ଅନ୍ଧାର ଆଉଁସି ଦିଅନ୍ତି ଦୁର୍ବଳ ଓ ନିରୋଳା ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ।

ହାରିବାର ହରଣ ଗୁଣନ

ବହୁବାର ଭୁଲ ହୁଏ ଲେଖୁ ଲେଖୁ ସାଗର ବାଲିରେ,

କିନ୍ତୁ ସବୁ ଧୋଇଗଲା ପରେ

ନ ଥାଏ ଜିତିବାର ଅହଂ ଦାଗ ସେ ଲୁଣିଆ ବେଳାଭୂମିରେ । 

କେବେ ଯଦି ମୁଁ ହଜିଯାଏ 

ଏମିତି ଚାଲୁ ଚାଲୁ କାଠଯୋଡ଼ିର ପଥର ବନ୍ଧରେ,

ଖୋଜିବନି ନଦୀଗର୍ଭରେ

ମୁଁ ବସିଥିବି ଆଢୁଆଳରେ କେଉଁ ଏକ ତୁଠ ପାହାଚରେ ।