କବିତା

କବିତା ମୋଝିଅ କବିତା ମୋସ୍ନେହ

ସିଏ ମୋ ମୁଖ୍ୟ ଆକର୍ଷଣ |

କବିତା ମୋ ଆତ୍ମା କବିତା ମୋ ମୋହ

ସିଏ ମୋ ପ୍ରାଣର ସ୍ପନ୍ଦନ |

ମନର ଚିନ୍ତନ ହୃଦୟ ମନ୍ଥନ

ଆବେଗର ମୃଦୁ ଝରଣ |

ସିଏ ମୋ ଲିଖନ ସିଏ ମୋ ସ୍ମରଣ

ଜୀବନର ମୁଖ ଦର୍ପଣ |

କବିତାନୈବେଦ୍ୟ କବିତା ହିଁ ଅର୍ଘ୍ୟ

ପ୍ରଭୁଂକର ମିଠା ପ୍ରସୂନ |

ପ୍ରଭୁଂକ ଭକତି ଅସୀମ ତାଶକ୍ତି

ଅଶାନ୍ତ କୁ କରେ ସଂଯମ |

ଅରାତି କୁ ଭିତି ଦେବାର ଶକତି

କବିତା ହିଁ କରେ ପ୍ରଦାନ |

ସାମ୍ୟଭାବ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧୁ ଆଚରଣ

କରେ ସମାଜ ସଂଚାଳନ |

ଅମାପ ତା ବଳ ଅଟେ ସେ ସରଳ

ଲାଳିତ୍ୟ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟରେ ପୂର୍ଣ |

କଲେତାକୁ ବଶ ଦେଇପାରେ ଯଶ

କରିପାରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଦାନ |

ଆଣି ବିବର୍ତ୍ତନ କୁସଂସ୍କାର ଶୁନ୍ୟ

କରେ ଭାଷା ସଂସ୍କୃତିକୁ ବର୍ଦ୍ଧନ |

କବିତାର ପ୍ରୀତି ବଢିଲେ ସଂସ୍କୃତି

ଆପେ ହୋଇଯାଏ ମହାନ ।