କବିତା ଆଳାପ-07 : ତରୁଣୀ

ଆଈ କହୁଥିଲା ବୋଉ ବି କହିଲା ମୁଁ ହେଲି ତରୁଣୀ ଝିଅ,

ଖେଳିବା ବୁଲିବା ମୋତେ ହେଲା ମନା ଚାହିଁବିନି ପୁଅ ମୁହଁ |(ଘୋଷା)

ପାଦ ଚାପିଚାପି ଚାଲିବି ଏଣିକି ହସିବିନି ଉଚ୍ଚସ୍ଵରେ,

ଘରକୋଣରୁ ମୁଁ ବାହାରିବି ନାହିଁ ଲୋକଥିବେ ଯଦି ଘରେ l

ଖୁiଡୀ ବି କହୁଛି ରନ୍ଧଣା ସଣ୍ଠଣା ଏବେଠୁଁ ଶିଖେଇ ଦିଅ,

ଆଈ କହୁଥିଲା ବୋଉ ବି କହିଲା ମୁଁ ହେଲି ତରୁଣୀ ଝିଅ |

ମୀନ ସିନା କେବେ କାହାର ଖାଏନା ସଭିଙ୍କ ବଇରୀ ସିଏ,

ବଡ଼ହେଲେ ଝିଅ ହେଇଯାଏ ମୀନ ଯାଉଥିବା ଲୋକ ଚାହେଁ l

କାହା ମିଠାକଥା ଶୁଣିବୁ ନାହିଁ ଲୋ କେହି ତୋ ନିଜର ନୁହଁ ,

ଆଈ କହୁଥିଲା ବୋଉ ବି କହିଲା ମୁଁ ହେଲି ତରୁଣୀ ଝିଅ |

ଦୁନିଆର ରୀତି-ନୀତି-ଗତି ଦେଖି ଚାଲୁଥିବୁ ମାପିକୁପି,

ଝିଅ ଜନମ ତ ପରଘରକୁ ଲୋ ପଥର କରିବି ଛାତି |

ଭାଉଜ କହିଲେ ତରଳି ଯିବୁନି ତୁହି ହେଲୁ ଗୁଆଘିଅ,

ଆଈ କହୁଥିଲା ବୋଉ ବି କହିଲା ମୁଁ ହେଲି ତରୁଣୀ ଝିଅ |