କବି ର ଧମକ୍

    

ଶୁଣିବି ନାହିଁ ମୁଁ ନିର୍ଭୟା ସ୍ୱର  

ବଞ୍ଚାଅ,ବଞ୍ଚାଅ ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର 

ଅଲିଭା ରହିଛି ଆସିଫା ସ୍ୱର 

ବେବିନା ର ଏହି ମୃତ ଶରୀର 

ନ୍ୟାୟ ମାଗୁଛି ଆତ୍ମା ତାହାର 

କେବେ ଲିଭିବ ଏ କଳଙ୍କ ଗାର?

ସ୍ୱାଧୀନତା ର ଏ ସ୍ପଷ୍ଟ ଚିତ୍ର ।

ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ବ୍ୟାପ୍ତ ନ କର  

ମାଗୁଣି ନୁହେଁ ଏ ତୀବ୍ର ଚିତ୍କାର 

କହୁଛି ମୁଁ ଏହା ସତ୍ୟ ତ୍ରିବାର

ନାରୀ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ଲେଖନୀ ମୋର

ସଦା ଧାର ଯୁକ୍ତ ଖଡ୍ଗ ପ୍ରକାର 

ବୋହିଲେ ବୋହିବ ରକ୍ତ ସାଗର 

ଶିର ଛେଦ ହେଉ ଦୁରାଚାରୀ ର ।

ନହେଲେ କମ୍ପିବ ଜଗତ ସାରା

ତିଷ୍ଠିବାକୁ ଜାଗା ଦେବନି ଧରା 

ମୁଣ୍ଡରେ ଛିଣ୍ଡିବ ଆକାଶ ଗୋଟି 

ପାଦ ତଳୁ ତୋର ଖସିବ ମାଟି 

ମିଶିଯିବୁ ତୁହି ଧୂଳି ଧୁସରେ 

ନହେଲେ ଜଳିବୁ ଅଗ୍ନିଜ୍ୱାଳାରେ ।

 

ସଂସାରୁ ଲିଭିବ ନାମ ତୋହର

ଦାଣ୍ଡରେ ଗଡିବ ମୁଣ୍ଡ ଟି ତୋର 

ଶରୀର ଖାଇବେ ବୁଲା କୁକୁର 

ସମାଜ କରିବ ଛି ଛି କାର

ଦଇବ ଦଣ୍ଡିବ ଶହଶ୍ର ବାର ।

ନ 'ଦଣ୍ଡିଲେ ,ଧରା ହେବ ଦିଇ ଫାଳ

ପଶିବୁ ତହିଁରେ ହେବ ତୋ କାଳ

ମଲାବେଳେ ପାଇବୁନି ତୁ ଜଳ

ମୁକ୍ତି ବିନା ତୁହି ହେବୁ ଚଣ୍ଡାଳ 

ବେକରେ ପିନ୍ଧିବୁ ଚପଲ ମାଳ

ଧରିତ୍ରୀ ହସିବ ଦେଖି ତୋ କାଳ ।