STORYMIRROR

Sarojini Mishra

Classics

3  

Sarojini Mishra

Classics

କାଳୀୟ ଦଳନ ବେଶ

କାଳୀୟ ଦଳନ ବେଶ

1 min
190



ନୀଳାଚଳେ ବସି ଘନ କାଳିଆ ମୋ

ହେଉ କେତେ ରଙ୍ଗେ ବେଶ

ସତ୍ୟ , ତ୍ରେତୟା ଓ ଦ୍ଵାପର ସ୍ମୃତି

 ଦୋହରାଇ ହେଉ ତୋଷ ।


କାଳୀୟ ଦଳନ ବେଶ ଅନୁପମ

ଅପୂର୍ବ ସେ ଶୋଭା କାନ୍ତି

ଭାଦ୍ରବ ମାସର କୃଷ୍ଣ ଏକାଦଶୀ

ଏଇ ବେଶର ଯେ ତିଥି ।


ପ୍ରତି ଯୁଗେ ତୋର ମାନବୀୟ ଲୀଳା

ମାନବ କଲ୍ୟାଣେ ସୃଷ୍ଟି

ଦ୍ଵାପର ଯୁଗର ଲୀଳା ଅନୁପମ

ଦିଏ ଜୀବନର ଦୃଷ୍ଟି ।


ଏଇ ବେଶେ ତୁହି ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ

କାଷ୍ଠ ପୟରେ ବିରାଜୁ

କାଳୀୟ ନାଗର ଫଣା ଉପରେ ତୁ

ନୃତ୍ୟ ରତ ହୋଇ ଥାଉ ।


କାଳୀୟ ନାଗର ଲାଞ୍ଜ ବାମ ହାତେ 

ଶିଙ୍ଗା କରି ଧରି ଥାଉ

ଅନ୍ୟ ହାତରେ ଯେ ଫୁଟା ପଦ୍ମଫୁଲ

କି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁ ଥାଉ |


ବଡ଼ ଭାଇ ହସ୍ତେ ହଳମୂଷଳ ଯେ

ସୁବର୍ଣ୍ଣ କିଆର ଶୋଭା

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣ ଅଳଙ୍କାରେ ବିମଣ୍ଡିତ ହୋଇ

ବଢାଉ ଥାଅ ଯେ ଆଭା ।

>

ପାଖରେ ସଜ୍ଜିତ କାଠରେ ନିର୍ମିତ

କେତେ ଯେ ଗାଈ ବାଛୁରୀ 

ଦେଖି ଦେଲେ ଭକ୍ତ ଦ୍ଵାପର ଲୀଳାରେ

ମୋହିତ ହୁଏ ମୁରାରୀ ।


ନୀଳକନ୍ଦରରେ ପୂଜାବିଧି ସାରି

ଚଳନ୍ତି ପ୍ରତିମା ଚଳେ

ମାର୍କଣ୍ଡେୟ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଧନ୍ୟ ହୁଏ

କାଳିଦଳନ ଲୀଳାରେ ।


ସେ ଲୀଳା ଦେଖିଲେ ମନ ମୋହିଯାଏ

ଭକ୍ତ ଚକ୍ଷୁ ହୁଏ ଧନ୍ୟ

ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର ଭକତ ଜନ ଯେ

ଦ୍ଵାପର ଲୀଳାରେ ଲୀନ ।


ଧନ୍ୟ ମୋ କାଳିଆ ଧନ୍ୟ ତାର ବେଶ

ଜୀବନ ତତ୍ତ୍ଵ ପରସେ

ଗର୍ବ ଅହଂକାର ପରିଣାମ କଥା

ଜନ ସମାଜକୁ ଦିଏ ।


ସ୍ରଷ୍ଟା ଦେଇଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ଦାନ

ଆମ ପାଇଁ ଯେ ପ୍ରସାଦ

ଜନ ହିତ ପାଇଁ ଲଗାଇବା କାମ

ଆମ ଇଚ୍ଛା ପରେ ସ୍ଥିତ ।


ପ୍ରଭୁ ଦତ୍ତ ଦାନ ଦୁରୁପଯୋଗ ର

 ଭୟଙ୍କର ପରିଣାମ

ମୋ କାଳିଆ କାହ୍ନୁ ଚେତାଇ ଦେଉଛି

ସର୍ବେ ହେବା ସାବଧାନ 


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Classics