କାଳିଆ ଜହ୍ନ

ଗୋପର ଆକାଶେ କାଳିଆ ଜହ୍ନ ହେ ବୃନ୍ଦାବନ କଳାରତ୍ନ

ଯଶୋଦା ରାଣୀର ଆଖିର ଅଞ୍ଜନ ଦେବକୀ ଆଖିର ସ୍ୱପ୍ନ।

ରାଧାର ହୃଦୟ ଚନ୍ଦନ ସାଜିଲ ରଚିଲ ପ୍ରୀତିର କୀର୍ତ୍ତି

ମୀରାର ଜୀବନ ପାଳକ ହୋଇଲ ପରଖିଲ ତା'ର ଭକ୍ତି ।

କଂସକୁ ବିନାଶି ଅଧର୍ମ ହଟାଇ ସ୍ଥାପନ କରିଲ ଶାନ୍ତି

ଗିରି ଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ଆଙ୍ଗୁଳିରେ ଟେକି ଟାଳିଲ ମହାବିପତ୍ତି।

କାଳୀୟଦଳନ କରିଲ ନୃତ୍ୟରେ ରଖିଲ ଅନେକ ପ୍ରାଣ

ଯୁଗ ଯୁଗ ପାଇଁ ରଚିଲ ଧରାରେ ସତ୍ୟ ନ୍ୟାୟ ଧର୍ମ ମାନ ।

ଶାପଗ୍ରସ୍ତ କୁବ୍ଜା ହୋଇଲା ସୁନ୍ଦରୀ ତୁମ୍ଭ କୃପାସ୍ପର୍ଶ ପାଇ

ସୁଦାମାଙ୍କୁ ଧନଧାନ୍ୟରେ ଭରିଲ ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଗାଥା ଗାଇ।

ଅର୍ଜୁନ ରଥର ସାରଥି ସାଜିଲ ଦେଲ ଯେ ଧର୍ମର ଶିକ୍ଷା

କୋଟିବସ୍ତ୍ର ଦେଇ ଦ୍ରୌପଦୀକୁ ତୁମ୍ଭେ କରିଲ ଲଜ୍ଜ୍ୟାରୁ ରକ୍ଷା ।

ପ୍ରୀତି ଭକ୍ତି ଶକ୍ତି ବିଶ୍ୱାସ ପୁରୋଧା ସଂସାର ପାଳନକର୍ତ୍ତା

ଘେନ ଭକ୍ତି ଅର୍ଘ୍ୟ ତୁମ୍ଭ ପାଦପଦ୍ମେ ଏ ଜୀବନ ସମର୍ପିତା ।