କାଳିଆ ଆସିଲା ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ କୁ

  

ରଥ ଯେ କାନ୍ଦିଲା ପଥ ଯେ କାନ୍ଦିଲା

     ବାହୁନି କାନ୍ଦିଲେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ରାଣୀ,

ବାଇଶି ପାହାଚ ନୀଳଚକ୍ର ନେତ 

    କାନ୍ଦିଲେ ଭକତ ଆନ ପ୍ରାଣୀ।(୧)

ବରଷକେ ଥରେ ରଥରେ ଦେଖିବେ

     କରିଥିଲେ କେତେ ଆଶା,

ନ୍ୟାୟାଧିଶ ମୁଖୁଁ ନାସ୍ତି ବାଣୀ ଶୁଣି

      ତୁଟି ନ ଥିଲା ଭରସା।(୨)

ରଥ କହୁଥିଲା ଆସିବେ କାଳିଆ 

     ବସିବେ ନିଶ୍ଚେ ମୋ ପରେ ,

ସାରଥୀ ଡାହୁକ ଟାହିଆ କୁହନ୍ତି

    ଛୁଇଁବେ ଆମକୁ ଥରେ।(୩)

ସର୍ବମୟ କର୍ତ୍ତା ସେ ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା

       କରି କରାନ୍ତି ସେ ସବୁ,

ଭକତ ଭାବର ଭକତି ପରୀକ୍ଷା

      କରାଉଥାନ୍ତି ସେ ପ୍ରଭୁ।(୪)

ଅନ୍ତ ଘଟାଇଣ ଓଲଟାଇ ଦେଲେ

     ବସି ବିଚାରପତି ଆସନେ,

ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ଗଡିଯିବ ନନ୍ଦିଘୋଷ

     ଭକ୍ତ ଦେଖିବେ ନୟନେ।(୫)

ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ସାଥେ କାଳିଆ ଆସିଲେ 

       ପହଣ୍ଡିରେ ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ,

ମହାମାରୀ ଭଳି ବିପତ୍ତି ଟଳିବ

       ସର୍ବେ କହୁଛନ୍ତି ତୁଣ୍ଡେ।(୬)

ହରିବୋଲ ହୁଳହୁଳିରେ ଫାଟି 

       ପଡିଲା ସଭିଙ୍କ ଘର,

ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ହେଲା ସଭିଙ୍କ ଅଗଣା

    ଘର ହେଲା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର।(୭)