ପ୍ରଥମ ଭେଟ

ସମ୍ଭବତଃ ଦୁଇ ହଜାର ...

ପନ୍ଦର,

 ସାନ୍ଧ୍ୟ ଯାନ ଗତିକରେ...

ଛାଡି ଏକପୁର, 

ସ୍ଥାନ ଟିଏ ମିଳେ..

ଏକ ପାର୍ଶ୍ୱ...ଉଜ୍ଜଳ ସୁକୋମଳ

ଊରୂଜ ର 

ହଜିଗଲା..

ମିଶିଗଲା...ସରଳ

ଆଵେଗ...ମନର ।

କିଏ ଜାଣେ

ସିଏ...

ଏକ ଆଚମ୍ବିତ

ମୃଗତୃଷ୍ଣା...

ନିର୍ଜନ ମରୁଭୂମିର

ଘନାନ୍ଧର...

 ମହାକାଶ ର

ଅସମାପ୍ତ....

ଦିଗ୍ ବଳୟ ର ।

ଇତି ମଧ୍ୟେ

ଗତ ହେଲା...

ରଜନୀ...ଦିବସ

ଅଠର ଶହ... ପଚିଶ

ଯୁକ୍ତ( ) ଅନ୍ୟ

ଏକ ବର୍ଷ, ବିଂଶ ଆଉ ବିଂଶ (୨୦୨୦)

ତଥାପି....ଛୋଟ

ନ ହେଲା ଆକାଶ

ସେତ ଶୂନ୍ୟ....

ମହାଶୂନ୍ୟ...ଅଟେ ମହାକାଶ ।

କୁଆଡେ ସିଏ....

ଵଢାଇଵ ହସ୍ତ

ଶୁଶିଵକି....

ଫଗୁଣ ର ଗିତ

ଵୁଝିଵକି....

ପ୍ରେମ ର ସଙ୍ଗୀତ

ହୃଦୟ....ଯାହାର

ସ୍ଵାର୍ଥରେ...ଜଡ଼ିତ

ଚକ୍ଷୁଟି...ଯାହାର

ହିଂସାରେ...ପ୍ରେରିତ