କାକର ବିନ୍ଦୁରେ ମୁହଁ

ଆସିଥିଲ ତୁମେ ବରଷା ସହିତ

ଦେଖିଥିଲି ମନଭରି

ଶରତରେ ତୁମେ ଖୋଲା ଆକାଶରେ

ହସୁଥିଲ କିରିକିରି ।

ଶୀତରେ ଆସିଲ ଥିରିଥିରି ପାଦେ

ଥରାଇଲ ମୋର ଦେହ

କାକର ବିନ୍ଦୁରେ ଦେଖିଥିଲି ସଖୀ

ତୁମ ଅପାସୋରା ମୁହଁ ।

ବସନ୍ତରେ ଏବେ ରଙ୍ଗ ବୋଳିହୋଇ

ରଙ୍ଗୀନ ଦିଶୁଛ ତୁମେ

ଫୁଲରେ ଫୁଲରେ ପ୍ରୀତିର ରୋଷଣୀ

ଜଳାଇ ଦେଇଛ ପ୍ରେମେ ।

ତୁମପାଇଁ ସଖୀ ମନର ଦରଜା

ଦେଇଛି କେବଠୁ ଖୋଲି

ଡେରି କରନାହିଁ ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ

ଧିରେ ଆସ ଚାଲି ଚାଲି ।