ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଜ୍ଞାନୀ ପଠାଣି ସାମନ୍ତ

ଅଠରଶ ପଇନ୍ତିରିଶି ମସିହା

   ଡିସେମ୍ବର ମାସ ତେର 

ପିତା ଶ୍ୟାମ ବନ୍ଧୁ, ମାତା ବିଷ୍ଣୁ ମାଳି

   ଗ୍ରାମ ଯେ ଖଣ୍ଡପଡ଼ା ର ।

ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲ ହେ ଜ୍ୟୋତିର୍ବିଜ୍ଞାନୀ

   ଜ୍ଞାନର ଭଣ୍ଡାର ନେଇ

ଜ୍ୟୋତିଷ ଭାଷ୍କର ହେ ଚୀର ନମସ୍ୟ

   ପଠାଣି ସାମନ୍ତ ହୋଇ ।

ତୀକ୍ଷ୍ଣ ବାକ୍ ଶକ୍ତି, ବିଚକ୍ଷଣ ବୁଦ୍ଧି

   ମନେ ରଖିବାର ଶକ୍ତି

ଥିଲା ଟି ତୁମର ହେ ମହା ମାନବ

 ପ୍ରଚଣ୍ଡ ପ୍ରତିଭା ବ୍ୟକ୍ତି ।

କାଠି ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ହାତେ ଧରି ତୁମେ

   ଗ୍ରହ ନକ୍ଷତ୍ର ଗଣିଲ

ଖଣ୍ଡପଡ଼ା ଠାରୁ ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ତୁମେ

   ପାହୁଣ୍ଡରେ ମାପିଥିଲ ।

ଅଖ୍ୟାତ ପଲ୍ଲିକୁ ବିଖ୍ୟାତ କରିଲ

   ଇତିହାସେ ସ୍ଥାନ ଦେଇ

ଜ୍ଞାନ ପ୍ରଦୀପରେ ଅନ୍ଧାରି ମୁଲକ

   ଆଲୋକିତ ଗଲା ହୋଇ ।

ଜ୍ୟୋତିଷ ଶାସ୍ତ୍ର ଯେ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ଦର୍ପଣ

   ସଂସ୍କୃତେ ରଚନା କଲ

ତେଇଶି ବରଷ ଧର୍ଯ୍ୟ ଧରି ତୁମେ

   ତାହାକୁ ପ୍ରକାଶ କଲ ।

ସଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ,ଖଗୋଳ, ଉଲମ୍ଭିଚନ୍ଦ୍ର,

   ମାନ ଯନ୍ତ୍ର, ଉଦ୍ଭାବନ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଘଡି କରି ସମୟ ମାପିଲ

  ଗ୍ରହ, ନକ୍ଷତ୍ର, ଚଳନ ।

ପୃଥିବୀର ପରିକ୍ରମଣ ଗତିକୁ

   ତିନିଶ ପଂସଠି ଦିନ

ଅଠରଶ ଛଅଷଠି ମସିହାରେ

   ଉପାଧି ହରିଚନ୍ଦନ ।

ଅଠରଶ ତେୟାନବେରେ ମହା

     ମହୋପାଧ୍ୟାୟ ଉପାଧି

ପାଇଥିଲ ଭାରତର ଅନ୍ତରୀକ୍ଷର 

  ଚକ୍ଷୁ ମହାନ୍ ବିଭୂତି ।

ଚରକ ,ସୁଶୃତ୍, ସଂହିତାକୁ ପଢ଼ି

  ଆୟୁର୍ବେଦିକ ସାଜିଲ

କୁମାର ସମ୍ଭବ, ମେଘଦୂତ, ଗୀତ

   ଗୋବିନ୍ଦ, ମନେ ରଖିଲ ।

ଅପୂର୍ବ ଧି ଶକ୍ତି, ପାହାଡ଼, ପର୍ବତ,

   ବଡ ବୃକ୍ଷ ମାପ କରି

ଆମେରିକାରେ କେବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରାଗ

    କହିଲ ଗଣନା କରି ।

ସାମନ୍ତ ପଞ୍ଜିକା ତିଆରି କରିଲ

  ନିଜ ଦେହ ତ୍ୟାଗ ଦିନ

ଜାଣି ପାରିଥିଲ ହେ ମହାମାନବ

   ଧ୍ରୁବ ସତ୍ୟ ହେଲା ଜାଣ ।

ଉଣେଇଶ ଚାରି ମସିହା ପୁରୀରେ

   ମହାପ୍ରସାଦକୁ ଖାଇ

ସ୍ୱର୍ଗପୁରେ ଗଲ ହେ ଚୀର ଅମର

   ଇତିହାସ ଗଲ ହୋଇ ।

ତୁମରି ସ୍ମୃତିରେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ 

  ପ୍ଲାନେଟୋରିଅମ୍ ଅଛି

ପିଲାମାନେ ଶିକ୍ଷା ପାଉଛନ୍ତି ସେଠି

   ଦେଖିଯାଅ ତୁମେ ଆସି ।

ପୃଥିବୀରେ ଯେତେ ଦିନ, ଚନ୍ଦ୍ର,ସୂର୍ଯ୍ୟ

   ରହିଥିବେ ହେ ବିଦ୍ୱାନ

ତୁମ ଯଶ, କୀର୍ତ୍ତି, ସେଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

   ରହିବ ଯାଜ୍ଵଲ୍ୟମାନ ।