ଜୀଵନ

ତୁହାଏ ତୁହାଏ ଆଶା ର ସ୍ବପ୍ନକୁ  

ଆଞ୍ଜୁଳା ଆଞ୍ଜୁଳା

ତୋଳିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି

ହଠାତ ଝାଉଁଳି ଆସେ

ଆୟୁଷର ରଙ୍ଗ ।

ଏବେ ବୁଝି ସାରିଛି

ଜୀବନରେ ଅନ୍ଧାର ମାଡ଼ି ଆସିଲେ

ନିଜ ଛାଇ କିପରି

ନିଜ ଠୁ ବି ଦୂରେଇ ଯାଏ ।

  

ଶୁଖିଲା ପତ୍ରଟିଏ

ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅହମିକା ସାଜି

ଛିଡେଇ ଦିଏ

ଆୟୁଷର ଡେ଼ମ୍ଫ ।

ଜୀବନ ଓ ମୃତ୍ୟୁର

ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଭିତରେ

ସମୟର ହାତ ଧରି

ଶିଖିଗଲିଣି ଦୁଃଖ ପାହାଡ଼କୁ

ପାରି ହେବା କୌଶଳ ।

ଆଉ 

ବାଇ ଚଢେଇ ଠୁ ଶିଖିସାରିଛି

ଶୁଖିଲା ବରଡ଼ାରେ 

ବସା ବାନ୍ଧିବାର କୌଶଳ ।