ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ

ଦେଖିନି ପାଖରୁ ଜୀବନକୁ କେବେ

ଏକାନ୍ତରେ ବସି ଯେବେ ମୁଁ ଭାବେ -

ହସିକି କାନ୍ଦେ, କାନ୍ଦିକି ହସେ

ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ।

ନଦୀ ବହିଯାଏ ସମୁଦ୍ର ଆଡେ

କେତେ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥ ହାବୁଡ଼େ -

ପଥର କାଟେ, ପାହାଡୁ ଖସେ

ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ।

କିଛି ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ ସଂସାରେ

କେତେ ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ଆସେ ରାସ୍ତାରେ -

ମାଟିର ଦେହ, ମାଟିରେ ମିଶେ

ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ।

ସବୁ ପ୍ରାଣୀଙ୍କର ଗୋଟେ ବିଚାର

ପେଟ ପୁରିଗଲେ ନୁହେଁ କାହାର -

ଖାଦକ ଆସେ, ଖାଦ୍ୟ ପାଶେ

ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ।

କର୍ମର ବିକଳ୍ପ କିଛି ତ ନାହିଁ

ଭାଗ୍ୟକୁ ସମସ୍ତେ ରୁହନ୍ତି ଚାହିଁ -

ମଣିଷ ମନ, ସ୍ୱପ୍ନରେ ଭାଷେ

ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ।