ଜୀବନ୍ମୁକ୍ତ ହେବାର ଈଛା

କଣ୍ଠାଗ୍ରତ ପ୍ରାଣରେ

ଶେଷ ଯାତ୍ରାର ଆବାହନୀ

ଶୁଭିଲାଣି ।

ଅନ୍ଧକାର ଘନୀଭୂତ ହେଲାଣି ।

ସବୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଭୟାର୍ତ୍ତ ଲାଗିଲାଣି

ପୃଥିବୀ ରକ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣରେ

ଶୋଭା ମଣ୍ଡନ କଲାଣି ।

ସତରେ କଣ ସୂର୍ଯୋଦୟ ଶେଷ ହେଇଗଲାଣି !

ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ଲୋକ ଡ଼ହଡ଼ହ ଖରା ପାଲଟି ଗଲାଣି!

ସ୍ୱପ୍ନ ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଲାଗିଲାଣି ।

ଅଥଚ ସ୍ୱପ୍ନଚାରୀ ଆତ୍ମା ଜାଗ୍ରତ ।

ଦୁସ୍ୱନ୍ନରେ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ

ସମଗ୍ର ସତ୍ତା ।

ନୟନ ଭୟାର୍ତ, ଅଶ୍ରୁ ପ୍ଲାବିତ।

ଅବିଶ୍ୱାସ କ୍ରମାଗତ ବର୍ଦ୍ଧିତ।

ବୋଧହୁଏ ଜୀବନର 

ସାୟାହ୍ନ ଉପଗତ ।

ହେ ଜୀବନ ସ୍ରଷ୍ଟା,

କେବେ ହେବ ଏ 

ଜୀବ ଜୀବନ୍ମୁକ୍ତ !!