ଅଳସୁଆ ଆଖିର ଲୁହ

ଆଖିର ଚଉତରା ଏବେ ପ୍ରଶ୍ନ କରେ,

ମାଲିକେ ! ଆଉ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନରେ

ଦୁଃଖ ନାହିଁ ବୋଧେ !

ଯେଉଁ ଲୁହ ପ୍ରେମିକା ଭଳି

ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରୁଥିଲା

ତା'ର ଆଜିକାଲି କ'ଣ ଦେଖା ନାହିଁ ?

ମୁଁ କହିଲି ହେଲେ ସେ ଶୁଣିପାରିଲା

ନା ନାହିଁ ଯେ ଜଣା ନାହିଁ,

ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ବୁଝି ପାରିଲା

ନା ନାହିଁ ତାହାବି ଜଣା ନାହିଁ ।

ଖାଲି କିଛି କହୁଥିଲି,

ଉତ୍ତର ନା ବ୍ୟଥା ତାହାବି ଜଣା ନାହିଁ ।

ଦୁଃଖ କଥା ଜାଣିନି

ହେଲେ ଅଳସୁଆମି ନିଶ୍ଚୟ ଅଛି ।

ଦୁଃଖ ଛାତିକୁ ଦୋହଲେଇ ଦେଉଛି

ହେଲେ ଅଳସୁଆ ଆଖି କଥା ଆଉ ମାନୁନି ।

କହୁଛି କାନ୍ଦିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ,

ମନର ଦୁଃଖ ମନରେ ଥାଉ

ମୋତେ ଦେବା ଦରକାର ନାହିଁ ।

ଅଳସୁଆମି ଏତେ ଯେ

ଆଖିର ଚଉତରାକୁବି ଖବର ନାହିଁ ।

ଦେହରୁ ରକ୍ତ, ପୁଜର ନଦୀ ବାହାରି ଯାଉଛି

ହେଲେ ଆଖିରେ ବେରଙ୍ଗ ଲୁହ ନାହିଁ ।

ଅଛି ତ ଅଛି କ'ଣ !

କାହାକୁବି ଖବର ନାହିଁ ।

ବିକୃତ ମୁହଁ ଭାବନାରେ ଭାରି ହୃଦୟ,

ଆଉ କିଛି ଦରକାର ନାହିଁ ।

ଦୁଃଖ ଅଛି ଯଦି

କାହାକୁ କହିବା ଦରକାର ନାହିଁ ।

ସତରେ ଜାଣିଛ !

ଦୁଃଖର ଓଜନ ଅଧିକ ଥିଲେ,

ଅଳସୁଆ ଆଖିରୁ ଲୁହ

କେବେ ଝରିଯାଏ ନାହିଁ ।