ଜୀବନ ପଥର ସାଥୀ

ଜୀବନର ଚଲାପଥରେ 

ଦେଖାହୁଏ ଅନେକ ସାଥୀ 

କିଏ ଅଧା ବାଟରେ ତ କିଏ ଚାରିପାଦ ପରେ

ଦେଖା ହୋଇ ଥାଆନ୍ତି

ବେଳେ ବେଳେ ନିକାଞ୍ଚନ ଚଲାପଥରେ 

ସାଥୀଟିଏ ଭେଟ ହୁଏ 

ଆଉ ସାରା ଜୀବନ 

ସାଥିରେ ଚାଲିବାର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦିଏ‌ ।

ଜନମି ଥାଏ ଏକ ନୂତନ ସମ୍ପର୍କ

ନାମହୀନ ଭଳି 

ଥାଏ ଶବ୍ଦକୋଷରେ 

ନା ହୃଦୟମନ୍ଦିରେ ।

ସମ୍ପର୍କ ଯେ କେବଳ ରକ୍ତରୁ

ବା ଚିହ୍ନା ମୁହଁରୁ ହୋଇଥାଏ

ଲେଖା ନାହିଁ କେଉଁଠି 

ବେଳେବେଳେ ଅଜଣା ଅଶୁଣା

ଅପରିଚିତ ବି ଆପଣାର ଲାଗେ ।

ପାଦ ଅଟକି ଯାଏ ସେଠି

ସାଥୀ ହୋଇ ଚାଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ

ଆନମନା ଲାଗେ

ଭିଡ଼ରେ ଭାବରେ ଖୋଜେ ସେହି

ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁକୁ  ।

ନା ଭୋକ ନା ଶୋଷ ହୁଏ

ଖାଲି ଯାହା ଆଖି ଖୋଲି

ଅନୁଭବ କରିହୁଏ

ପାଏ ଅଜାଣତେ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ

ଉନ୍ମାଦିତ ଦେହ ଆଉ ମନ ।

ଉଙ୍କି ମାରେ ଅଶୁମାରୀ ଆଶା 

ଭାବନା ରାଇଜରେ ନିତି ଭାସେ

କଳ୍ପନା ବିଳାସି ମନଟା ହଜିଯାଏ

କେଉଁଠି କେତେବେଳେ 

କାହା ପାଖରେ ଅଟକି ଯାଏ

ଖୋଜିଲେ ମିଳେନି 

ମିଳିଲେ ବି ଆଉ ଫେରେନା

ଅମଡ଼ା ପଙ୍କିଳ ପଥରୁ ।

ଫେରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ଥିଲେ ବି

ପାଦ ତା'ର ଥକିଯାଏ ସେଠି

ଜଣା ନାହିଁ ସେ ପଥ ତା'ର

କଣ୍ଟକିତ ନା ପୁଷ୍ପିତ

ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି ଆପଣେଇ ନିଏ ।