ଜହ୍ନକୁ ମାଗିଲି ଜୋଛନା
ଜହ୍ନକୁ ମାଗିଲି ଜୋଛନା
ଜହ୍ନ କୁ ମାଗିଲି ଜୋଛନା ଟିକିଏ
ନିଦକୁ ମାଗିଲି ସ୍ବପ୍ନ
ରାତିକୁ ମାଗିଲି ପରଶ ଟିକିଏ
ପ୍ରିୟାକୁ ମାଗିଲି ପ୍ରେମ ।(୦)
ଜହ୍ନ ହସୁଥିଲା ଫୁଲ ସବାରୀରେ
ରୂପେଲି ଜ୍ୟୋସ୍ନା କୁ ମାଖି
ରାତି ବିତିଗଲା ଉଜାଗରେ ମୋର
ନିଦ ଛୁଇଁଲାନି ଆଖି ।
ସପନ ଯେତେକ ଅପସରି ଗଲା
ପରଶି ତା' ଶିହରଣ ।(୧)
ଅଳସୀ ଆଖିରେ ନିଦୁଆ ସପନ
ନୀଶିଥ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତେ
ଦ୍ବିତୀୟା ଚାନ୍ଦିନୀ ହସୁଥିଲା ତାର
ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ଓଠେ।
ସାତ ଋତୁ ଭରା ସଂଦଦ ପସରା
ଦାନେ କଲା ସମର୍ପଣ ।।(୨)

