ଜବା

ଜନନୀ ଜଠରୁ ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତିମା 

ବୃକ୍ଷ ଲତା ଗୁଳ୍ମ ନିର୍ଝର ଝରଣା ।

ସବୁଜିମା ବନ ଶୋହେ ତା ଆନନ

ପ୍ରସ୍ଫୁତିତ ପୁଷ୍ପେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ଵିଗୁଣ ।

ମାର୍ତ୍ତେ ପାରିଜାତ ସେ କୁସୁମ ଜବା

କେତେ ରଙ୍ଗ କେତେ ବର୍ଣ୍ଣ ତାର ଆଭା ।

ସବୁଜ ଗହଳେ ଲୋହିତର ବର୍ଣ୍ଣ

ନୀଳ ଗଗନର ସତେ ତାରା ଗଣ ।

ବାଡ଼ି ବଗିଚାରେ ଦେବତା ପ୍ରାଙ୍ଗଣେ

ଶୋହେ ଲୋହିତ କି ଧବଳ ବରନେ ।

ପୂଜା ଆରାଧନା ମନ୍ତ୍ର କି ତର୍ପଣ

ସ୍ଥାନ ତା ଅନ୍ୟନ୍ୟା ହୁଏ ସମର୍ପଣ ।

ମାତୃ ଶକ୍ତି ପିଠେ ମାତାଙ୍କ ଭୂଷଣେ

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବଢାଇ ସ୍ୱଗୁଣେ ।

ଜବାର ଅଧରେ ନାଲି ନାଲି ହସ

ଭକତ ମନରେ ଭରେ ଭକ୍ତି ରସ ।

ପୂଜକ ତାନ୍ତିକ ଭକ୍ତ ଉପାସକ

ମନ୍ଦାର ଫୁଲର ମୁଖ୍ୟ ଆବାହକ ।

ଵନୌଷଧି ରୂପେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ପାରିଜାତ

କେତେ କେତେ ବ୍ୟାଧି କରଇ ନିପାତ ।