ଈଶ୍ବର

ହେ ଈଶ୍ବର,ତୁମେ ତ ବିଶ୍ବର

ବୁଝି ପାର ସମସ୍ତ ଙ୍କ 

କଥା ତ ମନର।

କାହା ପ୍ରତି ସୁବିଚାର 

କାହା ପ୍ରତି ଅବିଚାର

କାହିଁକି ଏ ପାତର ଅନ୍ତର 

ତୁମେ ପରା ସତ୍ୟ,ଶିବ,ସୁନ୍ଦର 

ତୁମେ ତ ମନୋହର ସବୁରି ମନର

ତୁମ ପାଖେ ଥାଏ ପରା ହିସାବ 

ସବୁ ପାପ ପୂଣ୍ୟର , 

ଧର୍ମ ଅଧର୍ମ ର ପରା ତୁମେ କର ବିଚାର ।।

ସବୁ ଠି ତ ଚର୍ଚ୍ଚା ହୁଏ ତୁମର 

ବାଟରେ,ଘାଟରେ,ରାସ୍ତାରେ, ହାଟରେ 

ସବୁ ଠି ସବୁ ଠି ତ ତୁମେ ଦରକାର 

ହେ ଈଶ୍ବର,ତୁମେ ତ ବିଶ୍ବର ।।

ନଦୀ,ନାଳ ପାହାଡ ପର୍ବତ 

ଗିରିବନ,କାନନ,ଝରଣା,ଆକାଶ 

ସବୁ ଠି ତ ତୁମେ ବିଦ୍ୟମାନ 

ପୁଣି ରହିଯାଏ କେଉଁଠି 

କାହିଁକି ଖାଲି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ।।

ଯୋଗୀ ,ରୋଗୀ ,ଭୋଗୀ 

ସମସ୍ତେ ତୁମ ଆତ୍ମାର 

ଜ୍ଞାନୀ ର ଜ୍ଞାନ ତୁମେ ମାନୀର ମାନ ତୁମେ 

ଧନୀ ର ଧନ ବି ତୁମେ 

ତୁମେ ପରା ସର୍ବାଧାର ,

ଐଶ୍ବର୍ଯ୍ଯ,ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମାଧୁର୍ଯ୍ୟର 

ଅନନ୍ତ ସାଗର,ଆନନ୍ଦ ଅପାର 

ସୁମଧୁର ସୁର କାକଳୀର 

ତୁମେ ବି ସ୍ବରୂପ ଆତ୍ମାର 

ତୁମକୁ ଯେ କରେ ଆପଣାର 

ତାକୁ ତୁମେ ଦିଅ ଅଧିକାର 

ତୁମ ଦିବ୍ଯ ରୂପ ଦର୍ଶନର 

ହେ ଈଶ୍ବର ତୁମେ ତ ବିଶ୍ବର ।।

ମୋତେ କର ଆପଣାର 

ମୁଁ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର 

କେବଳ ଏକାନ୍ତ ତୁମର ।।