ହେ ପ୍ରିୟତମ

ହେ ପ୍ରିୟତମ ମଣିଷ ଉତ୍ତମ

ମୋ ମନ ପିୟୂଷ ଧାରା,

କୋଟି ପୁଣ୍ୟ ବଳେ ତୁମକୁ ଲଭିଛି

ଇଶ୍ବରଙ୍କ ସମ ପରା l

ଭରି ରଖିଛି ମୁଁ ପ୍ରୀତିର ପସରା

ପ୍ରୀତି ଭାଣ୍ଡେ ମୋର ଧରି,

ସମର୍ପି ଦେବି ମୁଁ ତୁମ ଚରଣରେ

ମଧୁ ପଡୁଥିବ ଝରି l

ଉଚ୍ଚାଟନ କରେ ଆଖିର ପଲକ

ଉଚ୍ଚାଟନ କରେ ମନ,

ମିଳନେ ମୋ ଅଳି ହେଉଥାଏ ଭାଳି

ଅପେକ୍ଷାରେ କାଟେ ଦିନ l

ବକ୍ଷସ୍ଥଳେ ମୋର ପ୍ରୀତିର ଜୁଆର

ଢେଉ ଭାଙ୍ଗେ ଦିବାନିଶି,

ହେ ପ୍ରିୟତମ ତୁମେକି ବୁଝନା

ବିରହ ଯାତନା ଭିତି l

କର ଧରି ମୋର ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମୁଦ୍ରିକା

କେବେ ପିନ୍ଧାଇବ ପ୍ରିୟ,

ନିସଙ୍ଗ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ହୃଦୟ ମୋ ପିଡା

ଅନଙ୍ଗ ଜ୍ବଳନେ ଦେହ l

ପ୍ରିୟ ସୁକୁମାର ହୃଦୟ ଭାସ୍କର

ପ୍ରାଣ ଦେବତା ହେ ମୋର,

ଅରପୁଛି ତୁମ ନାମେ ମୋର ସର୍ବ

ଆପଣାର ମୋତେ କର ।।