ହେ ଈଶ୍ବର

ମନ୍ଦିର, ମସଜିଦ,ଚର୍ଚ୍ଚ, ଗୁରୁଦ୍ବାର 

ସବୁଠିଁ ଖୋଜିଲି 

ଦୀପ ଜାଳି , ଲୁୁହ ଢାଳି

ଭୋଗ ଯାଚି, କାନି ପାତି 

ଅନେକ ଡାକିଲି 

କଉଠି ବି ମିଳିଲନି

ହେ ଈଶ୍ବର ! ତୁମେ କଣ 

ସେ  ରିକ୍ସା ବାଲା ଥିଲ କି !

ଯିିଏ ଦୁମ୍ ଦୁମ୍ ଖରାବେଳେ 

ବିନା ପାଉଣାରେ 

ଗଛମୂଳେ ଚିତ୍କାର କରୁଥିବା 

ଆସନ୍ନ ପ୍ରସବା ପାଗଳୀ କୁ 

ହସପିଟାଲ୍ ବୋହି ନେଉଥିଲା ।

ନା , ସେ ଜରି ଗୋଟେଇ 

 ଦୁଃଖିନୀ  ଦରବୁଢୀ ଥିଲ !

କୁୁୁଢ କୁଢ ଅଳିଆ ଗଦା କଡରେେ 

କାନ୍ଦୁଥିବ କଅଂଳା ଶିିିଶୁକୁ 

ଛାତି ରେ ଜଡେଇ, ଶୁୁଖିଲା ଥନ ଗେଞ୍ଜି 

ତୁୁନି କରୁଥିିିିଲା ।

ଥିିିଲ ବୋଧେ ! ସେ ଗରୀବ ମଳିମୁଣ୍ଡିଆ

ସାବନା ଟୋକା ଟା 

ଭାସି ଯାଉଥିବା ଝିଅଟା କୁ 

ଯିିିଏ ପାଣିରୁ ଛାଣି ଆଣି 

ଗର୍ଭବତୀ ଜାଣି 

ସ୍ତ୍ରୀ ର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେଇଥିଲା ।

ଅବା ଥିଲ ସେ ବୁଲା ଭିକାରୀ 

ଯିିିଏ ଥାଳରୁ ଅନ୍ନ ଟେକି 

ବାପ ମା ଛେଉଣ୍ଡ 

ଭୋକିଲା ପିଲା ଙ୍କ ପେଟ ଭରୁଥିଲା ।

ହଁ ତ , ତୁମେ ନିଶ୍ଚୟ 

ସେ ନିର୍ଭୀକ ଯୁବକ ଥିଲ 

ଯିିିଏ ଜୀବନ କୁ ବାଜି ଲଗେଇ 

ଦଳେ ପଶୁଙ୍କ ମୁହଁରୁ 

ନିିିିରୀହ ହରିଣ ଛୁୁଆ ଟା କୁ 

ଟାଣି ଆଣି ଥିଲା ।