ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଗୋଧୂଳି

କେମିତି ବର୍ଣ୍ଣିବି ମୋ ପିଲାଦିନର

ଗୋଧୂଳି ଲଗନ ବେଳାକୁ

ପ୍ରକୃତି ତ ଆଜି ବଦଳି ଯାଇଛି

ଲେଖନୀ ଅଟକେ ଲେଖାକୁ

ଦିଶେନି ଆଜି ସେ ଗୋଧୂଳି ଲଗନ

ଲେଖିଲେ ପାଠକେ ମିଛତ ମଣିବେ

ହଜି ଯାଇଅଛି ସେଦିନ ।

କାହିଁ ଗାଈ ଗୋଠ ଗୋଧୂଳି ଲଗନ

କେମିତି ରଚିବ ପ୍ରକୃତି

ଟାଙ୍ଗର ଭୁଇଁରେ ଜ୍ୱଳନ୍ତ ସୂରୁଯ

ନିଦାଘ କରୁଛି ରାଜୁତି

ଝରଣା, ଝରୁନାହିଁ ଆଉ ମଗନେ

ନଦ,ନଦୀ,ହ୍ରଦ ସଂକୁଚିତ ଧରା

ହା ହା କାର ଜଳ ବିହୁନେ ।

ଗୋଧୂଳି ଲଗନେ ଗୋଠ ବାହୁଡାର

ଗାଈ ବେକ ଟିପା ଶବଦ

ଗୋପାଳ ପୁଅର ମଧୁର ମଧୁର

ମଧୁମୟ ବଂଶୀ ନିନାଦ

ମୋ ଗାଁଆ,ଶଦ୍ଦାୟୀତ ହୋଇ ଉଠଇ

ଲେଉଟାଣି ପକ୍ଷୀ କିଚିରି ମିଚିରି

ଗୀତରେ ପ୍ରକୃତି ହସଇ ।

ଧୂଷର ରଙ୍ଗର ନାଲି ଢାଉ ଶାଢୀ

ପଶ୍ଚିମ ଦିଗାଙ୍ଗୀ ଅଙ୍ଗରେ

ଦିଗ୍-ବଳୟ ଧାରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ

ଶୁଅନ୍ତି କି ମାଆ କୋଳରେ

ସଞ୍ଜୁଆ, ତାରକା ଉଇଁବ ଉଇଁବ

ଦିଶୁଛି ଆକାଶ ପ୍ରକୃତି ରଙ୍ଗରେ

ଚିତ୍ର ଅପରୂପ ବୈଭବ ।

ଗ୍ରାମ୍ୟ ସୀମା ପ୍ରାନ୍ତେ ପାଦପ ଉହାଡେ

ଅସ୍ତଗାମି ରବି ରଶ୍ମିରେ

ସାତ ରଙ୍ଗ ଝସ ଝଟକି ଉଠଇ

ଗାଈ ଗୋଠ ପଦ ଧୂଳିରେ

ସେ ରୂପ,ଆଉକି ଦେଖୁଛି ନୟନ

ସପନରେ ଭିଜି ଭିଜି ମୁଁ ଲେଖୁଛି

ସୁନ୍ଦର ଗୋଧୂଳି ଲଗନ ।

ସରସୀରେ କଇଁ ଫୁଟିବ ଫୁଟିବ

ଦରହାସେ ମଥା ଟେକଇ

ରଜନୀଗନ୍ଧାର ମୃଦୁ ସଉରଭ

ଦକ୍ଷିଣା ପବନେ ଛୁଟଇ

ମୋ ଗାଆଁ, ମନ୍ଦିରରେ ଘଣ୍ଟ ବାଜଇ

ଜାଳିବ ଜାଳିବ ସଞ୍ଜ ବତୀ ବୋଉ

ଗୋଧୂଳି ଲଗନ ବିତାଇ ।

ଗାଆଁର ଯୁବକ କୁନି କୁନି ପିଲା

ଖେଳ ପଡିଆର ସୀମାରେ

ଶେଷ ବାଜି ଏଇ ଲାଗିଛି ଖେଳର

ଅବସାନ ହେବା ଉପରେ

ଗୋଧୂଳି,ରଙ୍ଗରେ ଦିଗାଙ୍ଗୀ ରୁଚିର

ହର୍ଷ କୋଳାହଳ ଶବଦେ ମୋ ଗାଆଁ

ସତେ ଥିଲା କେଡେ ସୁନ୍ଦର ।

ଆଜି ଆଉ କାହିଁ ସେହି ଅପରୂପ

ଗୋଧୂଳି ଲଗନ କେମିତି

ବୁଝିବ ଆଜିର ଯୁବକ ଭାବୁଛି

ସେ ବେଳ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଛି

ଜୀବନ,ଦୁର୍ବିସହ ହୋଇ ଗଲାଣି

ବ୍ୟସ୍ତ ଭରା ପ୍ରାଣେ ଅନୁଭବ ଭାବ

ଆଉ କା ମନରେ ଆସୁନି ।