ଗୋଲାପ ଶେଯରେ ଶୋଇଗଲେ !

ଗୋଲାପ ଶେଯରେ ଶୋଇ ଗଲେ

ସେ କଣ ସୁଖୀ ହୁଏ ,

ଗୋଲାପ ବାସକୁ ଶୁଙ୍ଘିବାକୁ ଯେବେ ଯାଏ ,

ଗୋଲାପ ଦେହରେ କଣ୍ଟାର ବାସ ବାସ୍ତବରେ କି ଭୁଲିହୁଏ,

ତଥାପି ଖିଆଲି ମନକୁ ହସେଇବାକୁ ଅଯତ୍ନେ ଗୋଲାପକୁ ଧରିଦିଏ ।। ୧

କରିବାକୁ ଯାଇ ବାସର ଆଦର ,

ସେ କଣ୍ଟକିତ ଗୋଲାପ ଯେ ସ୍ମାରକ ପ୍ରେମର ,

ଦେହେ କଣ୍ଟାକୁ ସଜେଇ କେତେ ଯେ ବହପ ତାର ,

ମାଡି ବସିଚି ସେ ଗାଦି ପ୍ରେମର ପହିଲି ଉପହାରର ।। ୨

କରିଛି ସେ କେତେଙ୍କୁ କ୍ଷତାକ୍ତ ,

ଦେଇ ଦେହେ ତା କଣ୍ଟାର ଆଘାତ ,

ପୁଣି ଦେଇଛି କେତେ ମଧୁର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ,

ମିଠା ମିଠା ଅନେକ ଅନୁଭୂତିରେ କରେଇଛି ଅନୁଭୂତ ।।୩

ଯେପରି ଛାଇ ଆଲୁଆର ଖେଳ ଏ ସଂସାର ,

ବାସ ଏଠି ସ୍ଥାନ ଫାଳେ ହସ ଫାଳେ ଲୁହର ,

କଣ୍ଟା ସିନା ଚିର ଗୋଲାପର ସହଚର ,

ତଥାପି ସୁଗନ୍ଧ ପାଇଁ ସେ ଅଛି ରହିବ ସାକ୍ଷୀ ବାସ ରାତିର ।।୪