ଗୋଧୂଳି ...୬

#ଗୋଧୂଳି --୬

☆☆☆☆☆☆

ଆଜି ମୁଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ 

ଭୂମି ପରେ ପତିତ 

ଶାଖା ହରା , ପଥ ହରା 

ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ କୋଳରୁ ବି ବଞ୍ଚିତ ।

ଦିନେ ଥିଲେ କଳି , ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଜ୍ଞାତ 

ନା ଥିଲା ଭବିତବ୍ୟ ର ଚିନ୍ତା 

ନା ଛୁଇଁଥିଲି କଳଙ୍କିତ ସମାଜକୁ 

ବାସ୍ ଜୀଉଁଥିଲି ଆଜିରେ ,

ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ଠାରୁ ହେଉଥିଲି ପୋଷିତ ।

ବର୍ଦ୍ଧିତ ସମୟରେ ବଢି ଚାଲିଲି 

ବୟସ ର ପାହାଚ ଅତିକ୍ରମ କରି ଚାଲିଲି ,

ଛୁଇଁଲା ମନକୁ ନାନା ରିପୁ 

କଳଙ୍କିତ ମାନସିକତାରେ ହୋଇଗଲି ପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ସ୍ବାର୍ଥପରତା , ପକ୍ଷପାତିତା ନାଆରେ 

ଆଗକୁ ବଢି ଚାଲିଲି ,

 ନିଜର କିଛି ପାଖୁଡା କୁ   

ପାଦରେ ଆଢେଇ ଦେଇ ଚାଲିଲି 

ପରିଣାମ କଥା ଭାବି ନଥିଲି ।

ସ୍ବାର୍ଥ ହାସଲ କରି ସଭିଏଁ ଦୂରେଇ ଦେଲେ , 

ପ୍ରାପ୍ତ ବୟସର ଗୋଧୂଳିରେ 

 ସେହି ଧିକ୍କାରିତ କିଛି ସମ୍ପର୍କ 

ଆଦରେଇ ନେଲା ।

ଥିଲି ଦ୍ବନ୍ଦ ରେ କେଉଁଠି ରହିବ ମୋ ସ୍ଥାନ , 

ପ୍ରଭୁ ପାଦ ତଳେ ଅବା

ଅଳିଆ ଗଦା ର କୋଳରେ ।

ଭାବନା ର ଅନ୍ତ ନ ହେଉଣୁ , 

ଅନୁତାପ ର ଧାରା ନ ବହୁଣୁ , 

ପହଞ୍ଚିଲା ଜୀବନର ଅନ୍ତ ବେଳା 

 ଦୁଆର ବାହାରେ ଠକ୍ ଠକ୍ କଲା 

ଶେଷ ଯାତ୍ରା ର ଆବାହକ ।

ପାଖୁଡା ମେଲେଇ ଦେଖେଇ ଦେଲି

ଆସିଥିଲି ଶୂନ୍ୟତା ରେ 

ଯାଉଛି ବି ଶୂନ୍ୟ ରେ ।

ରଙ୍ଗ , ରୂପ ରେ ଥିଲି ଦିନେ ଗର୍ବିତ ,

ସବୁ କିଛି ଆଜି ଭସ୍ମ ର ପରିଣତ ।

ସବୁ କିଛି ନିଜ ଭିତରେ ସାଇତିବା ଲୋଭରେ ,

କୁଳ ଠୁ ଦୂରେଇ ଆସିଲି ,

ନା ବାସନା ବିତରି ପାରିଲି 

ନା ବିଷ୍ଣୁ ପୟରେ ରହି ପାରିଲି ।

କେବଳ ମାତ୍ର ଚିନ୍ତିତ ମାନସିକତାରେ ,

ମୁଠାଏ ଦର ଗଢା ସମ୍ବନ୍ଧ ର ଆଢୁଆଳରେ ,

ଭଦ୍ର ମୁଖା କିଛି ରକ୍ତିମ ଚେହେରା କୁ

ଆପଣେଇ ଆଜି .....

ଶେଷ ଯାତ୍ରାରେ...........।

ନା ପାଦ ଲେଉଟିବାର ସମୟ ଅଛି 

ନା କ୍ଷମତା.......

କେବଳ ଅଛି ଏ ଯଦି......

ଏ ଚିରାଚରିତ ଗୋଧୂଳି ର  

ଧୂମ୍ରିଳ ବାତାବରଣରେ ନିଜର 

ଅସ୍ଥିତ୍ବ ହରାଇ ଅପୂର୍ବ ଶାନ୍ତି କୁ ଆପଣେଇବା ...........