ଗଣପର୍ବ ରଜ

ମଧୁକ୍ଷରା ରଜ ଆବର୍ତ୍ତେ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦେ

ଜନମନ ଉତ୍ଫୁଲିତ

ଉଙ୍କି ମାରୁଅଛି ଆଶା ଅସୁମାରୀ

ଆକାଶେ କଳା ଜୀମୂତ ।

ପୁଲକିତ ମନେ ସବୁଜ ସ୍ବପ୍ନ

ସୃଜନର ନବନ୍ମେଷ

ଜୀବନେ ଖେଳୁଛି ଖୁସିର ଲହରୀ

ହର୍ଷୋଲ୍ଲାସ ପ୍ରାଣୋଚ୍ଛ୍ବାସ ।

ଉଚ୍ଚାଟେ ଆନନ୍ଦ ଆକର୍ଷେ ସମ୍ବନ୍ଧ 

ପ୍ରୀତି ସୁମଧୁର ଛନ୍ଦ 

ଗୃହ ଅଭିମୁଖେ ଫେରଇ ପ୍ରବାସୀ

ଆଖିରେ ତା ସପ୍ତରଙ୍ଗ ।

ଚାଲେ ସଜବାଜ ଝୁଲଇ ଦେହଳୀ

ରଜବତୀ ସୁକୁମାରୀ

ବିହରେ ଉନ୍ମୁକ୍ତେ ପବନକୁ କହେ

ମନକଥା ସବୁ ଖୋଲି ।

ରଜ ଅବସର ଭରିଦିଏ ମନେ

ସରାଗ ନୂଆ ଉତ୍ସାହ

ମାତା ବସୁମତୀ କରନ୍ତି ସ୍ନାହାନ 

ତତପର ଚଷା ପୁଅ ।

ଗଣପର୍ବ ରଜ ଦିଅଇ ସନ୍ଦେଶ 

କରଇ ମାଟିମନସ୍କ

ଜୀବନ ସୂତ୍ରକୁ ନ୍ଯାସେ ଅଭିମନ୍ତ୍ରେ

ଉଦ୍ଭାସେ ଦିବ୍ଯ ମହକ ।