ଗଛଟିଏ ମୁଁ ଗଛଟିଏ

ସବୁଜ ପତର ଗହଳ ଭିତରୁ

ହସିହସି ଫୁଲ କଳିଟିଏ

କହୁଛି ହେ ପ୍ରିୟ ମଣିଷ ଭାଇ ମୋ

ଶୁଣିବ କହିବି କଥାଟିଏ ।

ରାତି ପାହି ଯେବେ ହୋଇବ ସକାଳ

ମୁହଁରେ ଫୁଟାଇ ହସ

ଭରିବି ମୁଁ ରଙ୍ଗ ଆଲୋକ କିରଣେ

ଚହଟି ଉଠିବ ବାସ ।

ଶରଧା ଚିତ୍ତରେ ତୋଳିନେଇ ମୋତେ

ଗୁନ୍ଥିଦେବ ତୁମେ ମାଳ

ଆମର ସୁମନ ସମ୍ବନ୍ଧ ନିବିଡ଼

କାହିଁ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର ।

ଭାବ ସୁସମ୍ପର୍କେ ସ°ସାର ସୁନ୍ଦର

ଦିବ୍ୟ କୃପା ହୁଏ ଲାଭ

ବାଣ୍ଟିଲେ ମମତା ଖୁସି ଓ ଆନନ୍ଦ

ମିଳଇ ସୁଖ ବୈଭବ ।

ଫୁଲଟିଏ ମୁଁ ଫୁଟଇ ଗଛରେ

ବଢାଏ ମୋ କୁଳ ଶୋଭା

ଭକ୍ଷି ଅଙ୍ଗାରକ ହରେ ଦୁଃଖଶୋକ

ପ୍ରାଣେ ଭରେ ସତେଜତା ।

ଏଇ ମାଟି ଆମ ଜନନୀ ଧରଣୀ

ବିଶ୍ବାସର ମୂଳ ସିଏ

କାହାର କଷଣ ଦେଖିଲେ ମନରେ

କଷ୍ଟପାଏ ଭାରି ସିଏ ।

ବଞ୍ଚି ଶିଖ ନିଜେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଅ

ହେଉ ଫୁଲ ଅବା ଗଛଟିଏ

ଲଗାଅ ଯତନେ ଚାରା ଗଛଟିଏ

ଉପକାରୀ ତୁମ ସିଏ ।

  -----