ଅଲିଭା ଦୀପ

ଦୀପଟିଏ ଜାଳିଛି ମୁଁ

ତୁମ ପାଇଁ ହେ ବଡ଼ ବଡୁଆ 

ଲିଭିବନି ରହିଅଛ ରହିଥିବ

ତୁମେ ତ ଅଲିଭା ।

ଜଳୁଛି ମୋ ଜୀବନର ଅର୍ଘ୍ୟ ଦୀପ 

                ଘୃତ ସଞ୍ଜବତୀ

ଆସେ ଶୁଭ ଦୀପାବଳୀ ଜାଗିଉଠେ ପୂର୍ବଗାଥା 

                  ହଜିଗଲା ସ୍ମୃତି ।

ରକତକୁ ପାଣି କରି ଜାତି ଜାତି 

          ଅନ୍ନ ଶସ୍ୟ କରିଛ ଉତ୍ପନ୍ନ

ବୁକୁରୁ ରକତ ଢାଳି ଉଡାଇଛ ଧର୍ମ ଧ୍ୱଜା 

            ରଖିଅଛ ଦେଶଜାତି ମାନ ।

ବେଦ ଓ ବିଜ୍ଞାନ ବଳେ ସୃଜି ଯାଇ

             ଉନ୍ନତ ସମାଜ

ମହତୀ କୁଳ ସ°ସ୍କାରେ ଫୁଟାଇଛ ପିତୃଗଣ

            ଜୀବନର ଶତଦଳ କମଳ ।

ଭରିଦିଅ ମନେ ଆମ ଜୀଗିବିଷା

           ଜୀବନରେ ଅଫୁରନ୍ତ ଉଚ୍ଛ୍ୱ।ସ

ଅବତର ପିତୃଲୋକୁ ତେଜୋଦୀପ୍ତେ

           ଭରିଦିଅ ପ୍ରାଣେ ପ୍ରାଣେ ବିଶ୍ୱାସ ।

ଉନ୍ମଷୁ ପ୍ରତିଭା ଶକ୍ତି ଆଜୀବିକା

          ବୃତ୍ତିଗତ ଜ୍ଞାନ ଆଉ କୈ।ଶଳ

ଶୈ।ର୍ଯ୍ୟ ପରାକ୍ରମ ବଳେ ଏ ମାଟି ର ପୁଅ ରଚୁ

          ଯଶକୀର୍ତ୍ତି ଇତିହାସ ଅମର ।

ଉତ୍କର୍ଷୁ ମୋ ଚାରୁକଳା ପରମ୍ପରା କଳିଙ୍ଗର

          ନୈ।ବାଣିଜ୍ୟ ସମୁଜ୍ଜ୍ୱଳ ବିଭବ

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷେ ପୁଣ୍ୟମାସ କାର୍ତ୍ତିକରେ

          ଜାଳିଦେଇ ଆକାଶର ଦୀପ

ଫେରିଆସୁ ଶୁଭଦିନ କାମ୍ୟେ ଶୁଭାଶିଷ

       ସାହାହୁଅ ଜଗଦୀଶ ହେ ପିତୃସ୍ୱରୂପ ।