ଗଛ

   ଗଛଡାଳେ ଝୁଲେ ପାତି

   ଫୁଲରେ ତା ପ୍ରଜାପତି

   ଗଛ କୋରଡରେ

   ମୋଡିମାଡି ହୋଇ

   ସାପ ଛଡାଉଛି କାତି ।

   ସାଉଁଟି ତ କୁଟା କାଠି

   ଗଣ୍ଠି ପରେ ଛନ୍ଦି ଗଣ୍ଠି

   ବସା ବାନ୍ଧିଅଛି

   ବାଇଆ ଚଢେଇ

   ଗଛଡାଳେ ଝୁଲେ ଏଠି ।

  ଆମ୍ବ ବଉଳର  ଝୋଟି

   ବାସନା ଆସୁଛି ଛୁଟି

   ଗଛ ଛାଇରେ ତ

   ପିଲାଏ ଖେଳନ୍ତି

   ହୁଏ ଯେବେ ସ୍କୁଲ ଛୁଟି ।

  ତାଳପତ୍ରେ ହୁଏ ତାଟି

  ଝଙ୍କା ଗଛ ଦିଏ ଝାଟି

   ମହୁଲ ଗଛରେ

   ମହୁଫେଣା ଝୁଲେ

   ମହୁ ଝରେ ଫେଣା ଫାଟି ।

   ଜଳ,ଜାଳ,ଜଡିବୁଟି

   ଖାଦ୍ୟ, ବସ୍ତ୍ର ସବୁ ଏଠି

   ଯୋଗାଉଛି ଗଛ,

   ଗଛ ବିନା ତୁଛ

   ଅନ୍ଧାର ଯାଏରେ ଘୋଟି ।

   

   ଦିନ ପରେ ଆସେ ରାତି

   ଗଛମୂଳେ ସଞ୍ଜ ବତୀ

   ଜାଳିଦେଇ ଆଈ

   ଓଳିଖି ହୁଏ ସେ

   ଗଛକୁ ପୂଜଇ ନିତି ।

   ଗଛ ବିନା ନାହିଁ ଗତି

   ବୁଝୁନି ମଣିଷ ଜାତି

   ନିରିମମ ହୋଇ   

   ଗଛ କାଟୁବୋଲି               

   ପରିବେଶ ପ୍ରତି ଭିତି।

   ଉଜାଡୁଛୁ ବଣ ନିତି

   ଗାଁରେ ପସନ୍ତି ହାତୀ

   ଗଛ ନାହିଁବୋଲି

   ମାଟି ଧୋଇହୋଇ

   ନଈକୁ ଦେଉଛି ପୋତି ।

  

   ବଇଶାଖ ମାସ ତାତି

   ସୂରୁଯର ତେଜ ଅତି

   ଗଛ ନାହିଁ ବୋଲି

   ବିଷମ ଗ୍ରୀଷମ

   ରୋଗ ହୁଏ ଜାତିଜାତି।

   ଗଛ ପରିବେଶ ସାଥୀ

   ଗୁଣ ବଖାଣିଲେ ପୋଥି

    କାଟିବାନି ଗଛ,

    ପଡିଆ ଜମିରେ

   ଗଛ ଯିବା ପୋତି ପୋତି ।