ଗାଧୁଆ ତୁଠରେ ପ୍ରିୟା

ପାହାନ୍ତା ପହରୁ ତୁମେ ଯେବେ ପ୍ରିୟା

ଯାଅ ଗୋ ସିନାନ ପାଇଁ

ଦେଖିବା ପାଇଁ କି' ତୁମ ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ

ପଛେ ପଛେ ଯାଏ ଧାଇଁଁ ।

ସାଥୀରେ ନ'ଥାନ୍ତି ସଖା ସହଚରୀ

ଯାଇଥାଅ ତୁମେ ଏକା

ମାଛି ଅନ୍ଧାରରେ ତୁୁମ ଗୋରା ଦେହ

ଦିଶୁଥାଇ କେଡ଼େ ତୋଫା ।

ଗାଧୁଆ ତୁୁୁଠର ତୁୁଠ ପଥର ରେ'

ମାଜୁଥାଅ ତୁମ ଦେହ

ହଳଦୀ ଲଗାଇ ହଲିଲା ପାଣିରେ'

ଦେଖୁଥାଅ ତୁମ ମୁହଁ ।

ଝିନ ବସନରେ ସ୍ନାନ କର ଯେବେ

ନଈର ନିର୍ମଳ ଜଳେ

ଗୋପନୀୟ ଅଙ୍ଗ ଫୁଟି ଦିଶୁଥାଏ

ଭିଜିଲା ବସନ ତଳେ ।

ସେ ରୂପ ଲାବଣ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣିବା ପାଇଁ କି

ନାହିଁ ମୋ'ପାଖରେ ଭାଷା

କହିବା ପାଇଁକି ଲାଜ ଲାଗେ ପ୍ରିୟା

ହେବି କାଳେ ଲୋକହସା ।