ଏଲିୟନ ଓ ଆମେ

ସହସା ଯେ , ଏକ ଯାନ ଥାଳିଆ ପ୍ରକାର

ଆଲୋକିତ କରିକ୍ଷଣେ ଦିଗ ଦିଗନ୍ତର ।

ନିଶୂନ ପ୍ରାନ୍ତର ସ୍ଥାନ ରେ ଅବତରଣ

କରିବା ଦେଖିଲେ ଦୂରୁ ଯେ ବହୁତ ଜନ  ।

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ଯ ଚକିତ ହୋଇ ସ୍ତମ୍ଭିତ ହୋଇଲେ

ଆହା କି ! ବିଚିତ୍ର ଏହା ! ଘଟିଲା ଭାଳିଲେ ?

ପୁରୁଖା ଓ ବୁଦ୍ଧିଜିବୀ ଜନେ କାନେ କର

ଆଉଁଷି ଆଉଁଷି ଭୟେ ହୋଇଲେ କାତର ।

ବୈଜ୍ଞାନିକ ଓ ଗୁଇନ୍ଦା ମାନେ ଲାଗି ପଡି

କହିଲେ ଆସଇ ଏହା ଏଲିଓନ ଚଢି ।

ଅଜଣା ଅଶୁଣା ଗ୍ରହୁ ଆଗତ ହୁଅନ୍ତି

ବୁଦ୍ଧି ବିଦ୍ଯା ଜ୍ଞାନେ ଧ୍ଯାନେ ବିଚକ୍ଷଣ ଅତି ।

ଚଢି ସେ ଆସନ୍ତି ଏଇ ଥାଳିଆ ଯାନରେ

ଗ୍ରହାନ୍ତର ବାସୀ ବୋଲି ତାହାଙ୍କୁ ମାନ ରେ ।

ଅନନ୍ତ ଅସଂଖ୍ଯ ଗ୍ରହ ମହାଶୂନ୍ଯ କୋଳେ

ଜାଣିବା କିପରି ସେହୁ କେଉଁଠୁ ଅଇଲେ ?

ମହାକାଶ ଯାନ ଚଢି ସେଠାକୁ ଯିବାକୁ

ଉଦ୍ଯମ ଆରମ୍ଭ କରି ମଣିଷ ତାହାଙ୍କୁ ।

ଜାଣିବା ଜିଣିବା ଲାଗି ଦୂର୍ବାର ବାସନା

ରଖି ରକେଟରେ ଚଢି ଅସାଧ୍ଯ ସାଧନା ।

ଲକ୍ଷ୍ଯେ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷେ ଏବେ ହୋଇ ଅଗ୍ରସର

ନିଖିଳ ବିଶ୍ବ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ତେ ଭ୍ରମେ ନିରନ୍ତର  ।