ଏ କଥାଟି ପୂରା ସତ୍ୟ
ଏ କଥାଟି ପୂରା ସତ୍ୟ
ଥରେ ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତି ଏକ
ଦୋହଲାଇ ଦେଲା ତନୁ,
ଅନ୍ଧାର ଦିଶିଲା ଚଉଦିଗ ମୋତେ
ଖୁସି ହଜିଗଲା ମନୁ ।
ଭାରୀ ହେଲା ଦେହ ମନର କଷଣ
ବୁଦ୍ଧି ଯେ ହୋଇଲା ବଣା,
ଆଗକୁ କେମିତି ବଢ଼ିବି ସେ କଥା
କଦାପି ନ ଥିଲା ଜଣା ।
ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିଲି ସେବେଳେ
ବିପଦରେ ହୁଅ ସାହା,
ଏ ଜୀବନ ବିତୁ ଆନ ହିତ କରି
କରୁଣା କରିଲେ ନାହା ।
ଭୀମ ଭୋଇଙ୍କର ଉକ୍ତିଟି ପଢ଼ିକି
ଦୃଢ଼ କଲି ମନୋବଳ,
"ଆନ କଲ୍ୟାଣରେ ବ୍ରତୀ ହୋଇ ଏହି
ଜନ୍ମ କରିବି ସଫଳ " ।
ଧୀରେ ଧୀରେ ମୁହିଁ ନିଜକୁ ବୁଝାଇ
ପ୍ରସନ୍ନ ରଖିଲି ଚିତ୍ତ,
ସେ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପରିବାର ଲୋକ
ସାଜିଲେ ବି ମୋର ମିତ ।
ସାନ ଠାରୁ ବଡ଼ ସଭିଙ୍କ ସହ ଯେ
ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ ଗଢ଼ି,
ଯେବେଳେ ଯେ ମୋର ସାହାଯ୍ୟ ଲୋଡ଼ିଲେ
କଲି ବି ଉପରେ ପଡ଼ି ।
ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମୁଁ ପାଠ ପଢ଼ାଇଲି
ଶିଖାଇଲି ଭଲ କଥା,
ରାମାୟଣ ଆଉ ମହାଭାରତଠୁଁ
ମହାମନୀଷୀଙ୍କ ଗାଥା ।
ଦୁଃଖୀ ମଣିଷର ସମସ୍ୟା ବୁଝିକି
ଦେଲି ମୁଁ ସୁପରାମର୍ଶ ,
ଏମିତି ଭାବରେ ବିତି ତ ଗଲାଣି
ଅନେକ ମାସ ଓ ବର୍ଷ ।
ସମାଜ ଓ ଭାଷା ହିତରେ ଧରିଲି
କଲମ ପିଲାଟି ବେଳୁ,
ରଚିଲି ତାଙ୍କର ମନଲାଖି ସୃଷ୍ଟି
ପ୍ରଶଂସା ମିଳୁ ନ ମିଳୁ ।
ରାଜ୍ୟ ସରକାର ପାଠାଗାର ପାଇଁ
ମନୋନୀତ କଲେ ବହି,
କାଳଜୟୀ ଲେଖା ଲେଖୁଛନ୍ତି ବୋଲି
ପାଠକେ ଦିଅନ୍ତି କହି ।
ସୁଖରେ ଅଧିର ବିପଦେ କାତର
ନୋହି କରିଚାଲେ କର୍ମ,
ଏ ଜୀବନ ଏକ ସଂଘର୍ଷର କ୍ଷେତ୍ର
ସେବା ହିଁ ପ୍ରକୃତ ଧର୍ମ ।
ମୋତେ ଅନୁସରି ସାନ ଠାରୁ ବଡ଼
କରନ୍ତି ବି ଭଲକାମ,
କଥା କଥାକେ ସେ ଉଦାହରଣରେ
ନିଅନ୍ତି ଯେ ମୋର ନାମ ।
"ତୁମ କଥା କାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ"
ଲୋକ ଦେଉଛନ୍ତି ମତ ,
ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧର ବିଜୟୀ ସେନା ମୁଁ
ଏ କଥାଟି ଅଟେ ସତ୍ୟ ।