ଦୁଃଖ

ଦୁଃଖ ସୁଖ ସୁଖ ଦୁଃଖ

ମଣିଷର ସାଥୀ

ଦୁଃଖ ପରେ ଆସେ ସୁଖ

ପାହେ ଅମା ରାତି ।

ଦୁଃଖ କରେ ଜୀବନକୁ

ଭାରି କଲବଲ

ଚଲାବାଟେ ଭରିଯାଏ

ଖାଲି ଖମା ଖାଲ ।

ଦୁଃଖ ଦିଏ ମଣିଷକୁ

ଯାତନା ଅନେକ

ଦୁଃଖୀର ଆଖିରୁ ଝରେ

ତତଲା ଲୋତକ ।

ଛାତିକୁ ପଥର କରି

ଦୁଃଖ ଗଲେ ସହି

ସୁଖ ଆସେ ମଧୁଭରା

ହସଖୁସି ନେଇ ।

ସୁଖରେ ଅଧୀର ହୋଇ

ଭୁଲିଗଲେ ବାଟ

ଅବାଟରେ ଦୁଃଖ ଦାଉ

କରେ ଛଟପଟ ।

ସୁଖରେ ମଣିଷ ପରା

ହୋଇଯାଏ ଅନ୍ଧ

ଦୁଃଖ ଯେବେ ମାଡିଆସେ

ହଜିଯାଏ ନିଦ ।

ସୁଖ ଆଉ ଦୁଃଖକୁତ

ଭାବିଲେ ସମାନ

ଶାନ୍ତିରେ ବତଇ ଏଇ

ମଣିଷ ଜୀବନ ।