ଦୋଳି

ଜୀବନ ଜନମ ମରଣ ମଝିରେ ଜୀଵ

            ଖେଳୁଛି ଦୋଳି

ପୃଥିବୀ ଆକାଶ ମଧ୍ୟରେ ତ୍ରିଶଙ୍କୁ

               ଝୁଲିବା ପରି।

ଜୀବନେ ସପନ ଆଶା ସୁନା ହରିଣ 

                ଭ୍ରମ ର ଖାତେ

ଦଉଡାଇ ମାରେ ମାୟା ମୋହେ ବାନ୍ଧି

            ଖୁସିରେ ପୋତେ।

ବୟସ ଆୟୁଷ ସରେ କେଡେ ବେଏଗି

     ଜଣା ନ ପଡେ

ବର୍ତ୍ତମାନ ବେହୋସ୍ ରୂପ ରଙ୍ଗ ଦେଖି

      ଖାଲି ବଢେଗଢେ।

ଅଳିକ ସଂସାର ସୁଖରେ ଏମିତି ମାତେ ଜୀବ

       ସବୁ ଭୁଲି ଯାଏ

ସମୟ ସୂତା ଖିଏରେ ଦୋଳି ଝୁଲେ ଜୀଵ

        ନ ଜାଣେ ହାଏ।

        

ନିଃଶ୍ବାସକୁ ନାହିଁ ତିଳେ ବିଶ୍ବାସ ଏତିକ

     ନ ବୁଝେ ଯାହା

ଦୋଳି ଛିଡି ଯିବ ଦିନେ ତ ନିଶ୍ଚୟ କେ

     ନ ହେବ ସାହା।

ବେଳ ଥାଉ ଥାଉ ମନ ବାନ୍ଧରେ ବନ୍ଧ 

        ଭୁଲି ନ ଯାଇ

ଦୋଳି ଛିଡିଲା ବେଳକୁ ଯେମିତି ତୋତେ

      କଷ୍ଟ ନ ହୋଇ।