ଦ୍ଵନ୍ଦ

ସମୟର ସାଥେ ଜୀବନର ପଥେ

ପଥର ଓ ମୋତି ମିଳେ

କାହାକୁ ରଖିବି କାହାକୁ ଛାଡିବି

ଚାଲୁଛି ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳେ ।।

ତୁଣ୍ଡେ ତୁମ ନାମ ଭାଗ୍ୟ ହେଲେ ବାମ

ଭାବେ ମୁଁ ତୁମରି ଇଚ୍ଛା

ଜଣା ଓ ଅଜଣା ହୁଏ ବାଟବଣା

କାନ୍ଦିବି କାହିଁକି ତୁଛା ।।

ଭକତିର ଭାବ ଚତୁପାର୍ଶ୍ଵ ରାବ

ମନ ମଧ୍ୟେ କୋଳାହଳ

ମସ୍ତିଷ୍କ ହୃଦୟ ରଖିଥାଏ ଲୟ

ସମୟ ଦିଅଇ ଫଳ ।।

ସବୁ ଜାଣିଶୁଣି ଅଥୟ ତ ପୁଣି

ଏ ମନ କାହିଁକି ହୁଏ

ଜୀବନର ଗତି ବିଭୁ ପଦେ ମତି

କେହିଜଣେ କହୁଥାଏ ।।