ଭଦ୍ରାକାଳେ ରାକ୍ଷୀ ମନା

ଭଦ୍ରାକାଳ ଆଜି ପାଞ୍ଜି ଲେଖିଅଛି

ବାନ୍ଧିବି ନି ତୋତେ ରାକ୍ଷୀ

ସକାଳୁ ସକାଳୁ କାଲି ଡାକି ଦେବି

ରଖିବିନି କିଛି ବାକି l

ଅଝଟ କରନି କୁନି ଭାଇ ମୋର

ସଭିଙ୍କ ଜୀବନ ଧନ

ଘରର ଭବିଷ୍ୟ ତୋହରି ହାତରେ

ବାପା ବୋଉଙ୍କ ଜୀବନ l

ଭଦ୍ରାକାଳ କଥା ବୁଝାଇଦେ ଦିଦି

ହେବିନି କେବେ ଅଝଟ

ସବୁ ସାଙ୍ଗ ମୋର ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିଛନ୍ତି

କାହିଁକି କରୁ ଆକଟ l

ବଡ଼ ସରଧାରେ କୋଳେ ଧରି ମୁନା

ଆରମ୍ଭ କରିଲି କଥା

ବଡ଼ ଦିଦି ତୋର ମାଆ ମୁଁ ସମାନ

ଦେଖିବି ନି ତୋର ବ୍ୟଥା l

ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଔରଷୁ ଜନ୍ମି ଥିଲେ ଭଦ୍ରା

ଶନି ଦେବଙ୍କ ଭଗିନୀ

ଭାଇ ପରି ତାର କଠୋର ସ୍ଵଭାଵ 

କରିଲେ ସର୍ବେ ଭାଳେଣି l

ସବୁ ହୋମ ଯଜ୍ଞ ବାଧା ଦେଉଥିଲା

କ୍ରୋଧିତ ହୋଇଲେ ବ୍ରହ୍ମା

ଦେଲେ ଅଭିଶାପ ଭଦ୍ରା କାଳେ କାର୍ଯ୍ୟ

ସଫଳ ହେବନି ଜମା l

ଭଦ୍ରାକାଳ ଯଦି ଅଶୁଭ ସଂକେତ 

ମନରେ ଆସଇ ଭୀତି 

ଯଦି ବାନ୍ଧି ଦେବି ରାକ୍ଷୀ ତୋର ହାତେ

ହୋଇଯିବ କାଳେ କ୍ଷତି l

ରାବଣ ଭଉଣୀ ସୂର୍ପଣେଖା ଦିନେ

ବାନ୍ଧି ରାକ୍ଷୀ ଭଦ୍ରା କାଳେ

ଶ୍ରୀରାମଙ୍କ ହାତେ ରାବଣ ମରିଲା 

ଶେଷର ବନ୍ଧନ ବେଳେ l

ମହା ଭାରତର ଗ୍ରନ୍ଥେ ଲେଖାଅଛି

ଭଦ୍ରାର କାଳ ପ୍ରବେଶ

ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ପାଣ୍ଡବଙ୍କ ଭାଇ

ହୋଇଥିଲେ ସବୁ ନାଶ l

ଯମ କହିଥିଲେ ମାରିବେ ଯମୁନା

ଭଦ୍ରା କାଳେ ଦେଲେ ରାକ୍ଷୀ

ଭଉଣୀ ହେଲେବି ଛାଡ଼ିବନି କେବେ

କାଳର ସେ ଅଟେ ସାକ୍ଷୀ I

ସବୁ କଥା ବୁଝି ମୁନା ଶୋଇଗଲା

ହୋଇଲାନି ସେ ଅଝଟ

ପାହାନ୍ତା ପ୍ରହରୁ ବାନ୍ଧି ଦେଲି ରାକ୍ଷୀ

ଲଗାଇ ମୁଣ୍ଡେ ମୁକୁଟ l

ହସୁ ଥିଲା ମୁନା ଖିଲି ଖିଲି ହୋଇ

ମାଗିଲି ଯେବେ ଦକ୍ଷିଣା

ଆଜିଠୁ ପ୍ରହରୀ ହେଲି ଦିଦି ତୋର

ନେବିନି ତୋଠୁ ପାଉଣା l

ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନରେ ଚୁମା ଦେଲା ମଥେ

ନୟନୁ ଝରିଲା ନିର

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ

ପ୍ରଭୁ ରହୁ ନିରନ୍ତର l

ଭାଇ ଭଉଣୀର ନିଆରା କାହାଣୀ

ସ୍ନେହ ବନ୍ଧନ ପ୍ରତୀକ

ପିତା ମାତା ପରି ସ୍ନେହ ଦେଉ ଥିବୁ 

ରକ୍ଷାରେ ପରିପୂରକ l