ଦି ପଦ ପ୍ରିୟତମା ପାଇଁ

କୈଶୋରରେ ପ୍ରେମ ହୁଏ ଧିରେ ଧିରେ

       ସବୁରି ସୁରଭିତ ମହକିତ ଉଷ୍ଣ ହୃଦୟରେ,

ପ୍ରଥମ କରି ମନ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରିୟତମାକୁ ପାଇ

  ପ୍ରେମିକ ହଜିଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନରେ ,ମୁଗ୍ଧ ବିଭୋରତା ନେଇ ,

ପୃଥିବୀ ସ୍ୱର୍ଗ ପାଲଟେ ଅଚାନକ

       ପ୍ରିୟତମାର ଚୋରା ଚୋରା ଚାହାଣୀରେ

ଛାତିରେ ଚପଳତାର ଲହଡି ଭାଙ୍ଗେ

  ସେ ପାଦ ଥାପିଲେ ହୃଦୟର କ୍ଳାନ୍ତ ବେଳାଭୂମିରେ ,

ଚେତନାର ଚୈ।ହଦୀ ଡେଇଁ

ପ୍ରେମ ଅଙ୍କୁରିତ ହୁଏ ଭାବମଣ୍ତଳରେ

            ମନ ମୋହିନୀ ପ୍ରିୟତମା ପାଇଁ ,

ମନ ଆକାଶରେ ଚିତ୍ରାୟିତ ହୁଏ

ଲକ୍ଷେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ନମନୀୟ ଚମକ

             ବସନ୍ତର ମୃଦୁ ମଳୟକୁ ଛୁଇଁ ,

ପ୍ରିୟତମା ଜହ୍ନରାତିର ଝାପସା ଆଲୁଅରେ

      ଗୋଟେ ଅଜଣା ଅଭୁଲା ପ୍ରୀତିର ପୁଲକ ,

ହଠାତ୍ ଶୂନଶାନ ନିରବତାକୁ ଆଖିପଲକେ

କୋଳାହଳମୟ କରି ଲୁଚି ଚାଲି ଯାଉଥିବା

         ମଧୁ ମୂର୍ଚ୍ଛନାର ଏକ ପୁଲକିତ ଝଲକ ,

ପ୍ରିୟତମା ରହସ୍ୟମୟୀ ଝରଣାର

               ସୁମଧୁର ସୁଶୀତଳ ଜଳ,

ଅନ୍ତରରୁ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ ଯାଏ ପାହୁ ନଥିବା ନିଶିର

               ସବୁଜ ସ୍ୱପ୍ନଟିଏ ସୁନୀଳ ,

କେବେ କେବେ ସେ ମନେହୁଏ

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁଷୀ ସ୍ୱପ୍ନମାନଙ୍କ ପାଇଁ

        ତାରୁଣ୍ୟରେ ଏକମାତ୍ର ପାନ୍ଥଶାଳା ,

ବିନା ପ୍ରତ୍ୟାଶାରେ ଯେ ନିତି ଝୁମେ

ପୁଣି ନିରୋଳା ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ଓଠ ଚୁମେ

       ହୋଇ ଲୁହ ଆଉ ହସ ରଙ୍ଗେ ବୋଳା .....।