ଧୀର ପାଣି ପଥର କାଟେ

ପାଣି ଗତି ନିମ୍ନ ଯେତେ ବାଧାବିଘ୍ନ

ଆସିଲେ ବି ଧର୍ମ ପାଳଇ

ଗିରିଗହ୍ବରର ନିର୍ଗତ ନିର୍ଝର

ସାଗରାଭିମୁଖୀ ହୁଅଇ

ତା' ଗତିରୋଧ

ହୁଅଇ ପାର୍ବତ୍ୟଶଯ୍ୟାରେ 

ବିଶାଳ ଶିଳା କି ପ୍ରକାଣ୍ଡ ପାଦପ

ନିରସ୍ତ୍ର ବି କରିନପାରେ ।

ବର୍ଷ ମାସ ଦିନ ସେ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ

ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ଧୀର ଉଦ୍ୟମେ 

ଶେଷେ ବାନ୍ଧି ପାଟ ବିଜୟ ମୁକୁଟ

ଜଳସ୍ରୋତ ନିଜର ଧର୍ମେ

ବଢେ ଆଗକୁ

ଭେଦି ଶିଳାର ଆସ୍ତରଣ

କ୍ଷୟପ୍ରାପ୍ତ ସେହି ଶକ୍ତ ଶିଳାଖଣ୍ଡ

ବାଲିରେ ପରିଣତ ଜାଣ ।

ସ୍ରୋତେ ବାଧାପ୍ରାପ୍ତ ହୋନ୍ତି ଉତ୍ପାଟିତ

ଯେତେ ବିଶାଳ ବୃକ୍ଷରାଜି

ଦେବାପାଇଁ ପଥ ବାଧ୍ୟେ ମଥାନତ

ଝର ପାଖେ ଗରବ ଭାଜି

ଅତି ଆବେଗେ

ଧାଇଁଧାଇଁ ନିର୍ଝରିଣୀଟି

ମାର୍ଗେ ପୂର୍ଣ୍ଣଗର୍ଭା ନଦୀ ରୂପ ଶୋଭା

ସାଗରରେ ମିଶିଥାଏଟି ।

ବିଫଳତା ଶିଡି ବାରବାର ଚଢ଼ି

ଧୀର ପାଣି ପରି ଉଦ୍ୟମେ

ପର୍ବତ ସମାନ ଯେତେ ବାଧାବିଘ୍ନ

କଟାଇ ଅକଳାନ୍ତ ଶ୍ରମେ

ଉଦ୍ୟମୀ ନର

ଦିନ ବର୍ଷ ମାସ ବିଶ୍ବାସେ

ନଭାଙ୍ଗି କେବଳ ଦୃଢ଼ ମନୋବଳେ

ସଫଳତା ଲଭଇ ଶେଷେ ।

ଅହିଂସା ବଳରେ ଧୀର ଉଦ୍ୟମରେ

ଶେଷେ ସ୍ବାଧୀନତା ପରଶ

ପ୍ରତି ଭାରତୀୟ ହୃଦୟରେ ଜୟ

ଧ୍ବନି ତୋଳିଥିଲା ହରଷ

ନାନା ଅସାଧ୍ୟ 

ଅଶେଷ କାର୍ଯ୍ୟର ସାଧନ

ବୈଜ୍ଞାନିକ ଆବିଷ୍କାର ମେରୁ ଯାତ୍ରା

ଅନ୍ତରୀକ୍ଷାଦି ଅଭିଯାନ ।

ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ ଅବୁଝାମଣାରେ

ପାହାଡ଼ ପରି ବି ସମସ୍ୟା

ହୁଏ ଆଗେ ଠିଆ ଥରି ଉଠେ ହିଆ

ମନଟି ହରାଏ ବି ଆଶା

ଧୀର ମଧୁର

ସ୍ବଭାବ କେବଳ ଭରସା

ବିଶ୍ବାସକୁ ତୋଳି ଭରିଲେ ଅଞ୍ଜଳି 

ଶେଷରେ ଖୁସିର ବରଷା ।