ଦାୟିତ୍ଵ

ସନ୍ତାନ ଦାୟିତ୍ଵ ପିତାମାତାଙ୍କର

ଷୋହଳ ବରଷ ଯାଏଁ,

କୋଡ଼ିଏ ବରଷୁ ସନ୍ତାନ ତାହାର

ନିଜ ଗୋଡେ ଛିଡ଼ା ହୁଏ ।

ପଚିଶି ବରଷ ଅତିକ୍ରମ କଲେ

ପିତାମାତା ସେବା କର,

ବୃଦ୍ଧ ପିତାମାତା, ସନ୍ତାନ ସେନେହ

ପାଇବାକୁ ହକଦାର ।

କୁମାତା ନ ହୁଏ ମାତା ଯେ ଜଗତେ

ସନ୍ତାନ କୁପୁତ୍ର ହୁଏ,

ସେବା ଓ ସଂସ୍କାର, ଦାୟିତ୍ଵକୁ ନେଇ 

ସମାଜ ଗଢଇ ସିଏ ।

ପକ୍ଷୀ ଶାବକକୁ ମା ତାର ଦାୟିତ୍ବେ

ଚଞ୍ଚୁରେ ଖାଦ୍ୟ ଖୁଆଏ,

ଧିରେ ଧିରେ ବଢି ସଂସାରକୁ ଜାଣେ

ଡେଣା ତାହାର ମେଳାଏ ।

ପଶୁର ଦାୟିତ୍ଵ ନେଇଥାଏ ମାତା

ପିତା ତା ଦୂରେଇ ଯାଏ,

ଯେତେବେଳେ ଧାଏଁ ଶାବକ ତାହାର

ମାତା ମନେ ଖୁସି ହୁଏ ।

ମାତାର ଦାୟିତ୍ଵ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା

ସକ୍ଷମ ନାହିଁ କାହାର,

ମାତା ମାତୃଭୂମି ସେବାକୁ କରିବା

ଦାୟିତ୍ଵ ଅଟେ ଆମର ।

ଦେଶ ଓ ଦଶର ଉନ୍ନତି କରିବା

ସେବିବା ଗରିବ ନର,

ଅହିଂସା, ଅସତ୍ୟ, ଧର୍ଷଣ, ଶୋଷଣ

ଏସବୁ ନୁହେଁ ସଂସ୍କାର ।

ଗୁରୁ ଜନେ ଭକ୍ତି, ଅସହାୟ ସେବା

ଦାୟିତ୍ଵ ନିର୍ବାହ ହେଉ,

ଦୁଃଖି ରଙ୍କି ଜନେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଲେ

ଖୁସି ହୋ'ନ୍ତି ମହାବାହୁ ।

ହାକିମ ଦାୟିତ୍ଵ, ଜନତାଙ୍କ ସେବା

କିରାଣୀ ନଥି ଦାୟିତ୍ଵ,

ପୋଲିସ ଦାୟିତ୍ଵ ଶାନ୍ତି ଓ ଶୃଙ୍ଖଳା

ନାୟ ନ୍ୟାୟୀର ମହତ୍ଵ ।

ଗୁରୁଙ୍କ ଦାୟିତ୍ଵ ଜ୍ଞାନ ବୃଦ୍ଧି ହେଉ

ଶିଶୁ ହେଉ ଉପକୃତ,

ପୃଥିବୀ ଭିତରେ ଯଶ ରଖିଥାଉ

ବଢାଉ ମାନ ମହତ ।

ଦାୟିତ୍ଵ ଭିତରେ ଅବହେଳା ଶଦ୍ଦ

ପଶିଯାଏ ଯେତେବେଳେ,

ଚାଲୁଥିବା ପଥ ବଦଳି ଯିବ ହେ

ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ ସେତେବେଳେ ।

ଦାୟିତ୍ଵ ନ ଥିଲେ ଅନ୍ଧକାର ଦିଶେ

ଭୁଲିଯାନ୍ତି ଗୁରୁଜନ,

ଦାୟିତ୍ବହୀନତା ମଣିଷ ପଣିଆ

ସତେ କି ଶ୍ବାନ ସମାନ ।

ଦାୟିତ୍ଵ ରହିଲେ ସଫଳ ହୋଇବ

କର୍ମ ଭୂମି ଯେ ଆମର,

ନାମ ରହିଯାଏ ଅମର ଅକ୍ଷରେ 

ଝୁରଇ ସାରା ସଂସାର ।