ଦାମୀ ପିଲା ସୁଦାମ

ଚୁଲୁଚୁଳିଆ ପିଲାଟେ, ନାଁ ଅଟେ ତା'ର ସୁଦାମ;

ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ଭାରି ଦାମୀ, ଯେମିତି ପାଇଛି ନାମ;

କାମ ତା'ର ସବୁଦିନ, ସପ୍ତାରେ ମଙ୍ଗଳୁ-ସୋମ;

କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ ଟିକିଏ, ନ ଥାଏ ଲାଜ ସରମ;

ଆଗ ପଛ ସବୁଆଡେ, ଲୋକ ତା' ଡାହାଣୁ ବାମ;

ସାଙ୍ଗ ମେଳ ବିନା ତା'ର, ହୁଏନା ଖାଦ୍ୟ ହଜମ |

ଲୁହା ଉଠେଇବା ତା'ର, ତ ନିତି ଦିନିଆ କାମ;

ସ୍ନାଚ ଟେକା ଦେଖି ତା'ର, ଟାଙ୍କୁରୀ ଯିବ ଯେ ରୋମ;

ଗୁଳି ବୋଧେ ଭେଦିବନି, ଟାଣ ଏତେ ତା ଚରମ;

ସଭିଙ୍କ ରଖିଛି ଖ୍ୟାତି, ଆଣିଛି କେତେ ସୁନାମ;

ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ କାଳେ ସାଙ୍ଗଟେ, କରେ କାମ ସେ ଧରମ;

ଈଶ୍ୱର ଦିଅନ୍ତୁ ସବୁ, ଆଶିଷ ଦେଖି ତା' କରମ |

ପ୍ରେମ ପାଠରେ ସେ ଗଜ, ଏ ତୋର ବଡ ଭରମ;

କିଏ ଲଗେଇବ ତା'ର, କଟା ଘା' ରେ ମଲମ;

ହୃଦ ଦରଜରେ କିଏ, ଦେବ ଯେ ଶେକ ଗରମ;

ଦେହ ଯେତିକି ଶକତ, ମନ ସେତିକି ନରମ;

ସବୁ କଥା ଲେଖିବାକୁ, କାଳି ମାଗେ ମୋ କଲମ;

ଲେଖୁଥିଲେ ଲେଖୁଥିବି, କଲମ ମାଗେ ବିରାମ ।