ଦାଦନ

ପ୍ରାଣ ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟରେ ଏ ମାଟି ମହାନ 

ଭୁଲିଲ କି ତାହା ଉତ୍କଳ ସନ୍ତାନ 

ନ କରି କର୍ମ ସନ୍ଧାନ 

ଦୂର ଦେଶେ ଯାଅ ଖଟିଣ ଦାଦନ ।

ଧାନ ପାନ ମୀନ ଉପକୂଳ ରେଖା 

କଂସା ବାସନରୁ ପଟ୍ଟଚିତ୍ର ଲେଖା 

ନ କରି ତାକୁ ଜୀବିକା 

ଦାଦନ ଖଟୁଛ ଏକି ତୁମ ଶିକ୍ଷା ।

ଖଣି ଖାଦାନରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ମାଟି 

ସୁନାର ଫସଲ ପଡେ ପୁଣି ଲୋଟି 

ସେଇ ତୋର ଚାବିକାଠି 

ସୁନା ତୁ ଫଳାରେ ସେ ମାଟିରେ ଖଟି ।

ଦାଦନ ନୁହେଁରେ ସ୍ୱାଭିମାନେ ଜିଇଁ 

ପ୍ରାଣବଳୀ ଦେବା ଜନ୍ମଭୂମି ପାଇଁ 

ହସିବ ଏ ଦେଶ ଭୂଇଁ 

ଦାଦନ ଯେ ଏଠି ରହିବ ନାହିଁ ।