ପ୍ରେତାତ୍ମା ଓ କୋଠି

ଅହଂକାର ଭରା ଅନ୍ଧାରି ଗଡ଼ରେ

କଲା କର୍ମ ସବୁ ପ୍ରେତାତ୍ମା ସାଜେ 

ନିଃସଂଗ ଜୀବନ ସାଜେ ଭୂତକୋଠି 

ସ୍ୱାର୍ଥର କଙ୍କାଳ ଯହିଁ ବିରାଜେ 

କଲା କରମର ଲାଜେ 

ଭୟରେ ଥରଇ ଶରୀରର ଅସ୍ଥି 

ପ୍ରେତାତ୍ମା ନାଚନ୍ତି ଅତି ମଉଜେ ।

ଅତୀତ କୁକର୍ମ ଅପରେ ପୀଡ଼ନ 

ଦୟନୀୟ ଯେବେ କରେ ଅବସ୍ଥା 

ଶଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଅଚଳ କାୟାରେ 

ମଣିଷ ଛାଡ଼ଇ ସକଳ ଆସ୍ଥା 

ନାହିଁ ବିକଳ୍ପ ବ୍ୟବସ୍ଥା 

କର୍ମଫଳ ସବୁ ପଛରେ ଗୋଡ଼ାନ୍ତି 

ଜୀବନର ମୂଲ୍ୟ କରିଣ ଶସ୍ତା ।